Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνεπηχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνεπηχέω συνεπηχήσω

Structure: συν (Prefix) + ἐπηχέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to join in a chant or chorus
  2. to resound with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπήχω συνεπήχεις συνεπήχει
Dual συνεπήχειτον συνεπήχειτον
Plural συνεπήχουμεν συνεπήχειτε συνεπήχουσιν*
SubjunctiveSingular συνεπήχω συνεπήχῃς συνεπήχῃ
Dual συνεπήχητον συνεπήχητον
Plural συνεπήχωμεν συνεπήχητε συνεπήχωσιν*
OptativeSingular συνεπήχοιμι συνεπήχοις συνεπήχοι
Dual συνεπήχοιτον συνεπηχοίτην
Plural συνεπήχοιμεν συνεπήχοιτε συνεπήχοιεν
ImperativeSingular συνεπῆχει συνεπηχεῖτω
Dual συνεπήχειτον συνεπηχεῖτων
Plural συνεπήχειτε συνεπηχοῦντων, συνεπηχεῖτωσαν
Infinitive συνεπήχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπηχων συνεπηχουντος συνεπηχουσα συνεπηχουσης συνεπηχουν συνεπηχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπήχουμαι συνεπήχει, συνεπήχῃ συνεπήχειται
Dual συνεπήχεισθον συνεπήχεισθον
Plural συνεπηχοῦμεθα συνεπήχεισθε συνεπήχουνται
SubjunctiveSingular συνεπήχωμαι συνεπήχῃ συνεπήχηται
Dual συνεπήχησθον συνεπήχησθον
Plural συνεπηχώμεθα συνεπήχησθε συνεπήχωνται
OptativeSingular συνεπηχοίμην συνεπήχοιο συνεπήχοιτο
Dual συνεπήχοισθον συνεπηχοίσθην
Plural συνεπηχοίμεθα συνεπήχοισθε συνεπήχοιντο
ImperativeSingular συνεπήχου συνεπηχεῖσθω
Dual συνεπήχεισθον συνεπηχεῖσθων
Plural συνεπήχεισθε συνεπηχεῖσθων, συνεπηχεῖσθωσαν
Infinitive συνεπήχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπηχουμενος συνεπηχουμενου συνεπηχουμενη συνεπηχουμενης συνεπηχουμενον συνεπηχουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπηχήσω συνεπηχήσεις συνεπηχήσει
Dual συνεπηχήσετον συνεπηχήσετον
Plural συνεπηχήσομεν συνεπηχήσετε συνεπηχήσουσιν*
OptativeSingular συνεπηχήσοιμι συνεπηχήσοις συνεπηχήσοι
Dual συνεπηχήσοιτον συνεπηχησοίτην
Plural συνεπηχήσοιμεν συνεπηχήσοιτε συνεπηχήσοιεν
Infinitive συνεπηχήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπηχησων συνεπηχησοντος συνεπηχησουσα συνεπηχησουσης συνεπηχησον συνεπηχησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεπηχήσομαι συνεπηχήσει, συνεπηχήσῃ συνεπηχήσεται
Dual συνεπηχήσεσθον συνεπηχήσεσθον
Plural συνεπηχησόμεθα συνεπηχήσεσθε συνεπηχήσονται
OptativeSingular συνεπηχησοίμην συνεπηχήσοιο συνεπηχήσοιτο
Dual συνεπηχήσοισθον συνεπηχησοίσθην
Plural συνεπηχησοίμεθα συνεπηχήσοισθε συνεπηχήσοιντο
Infinitive συνεπηχήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνεπηχησομενος συνεπηχησομενου συνεπηχησομενη συνεπηχησομενης συνεπηχησομενον συνεπηχησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηπῆχουν συνηπῆχεις συνηπῆχειν*
Dual συνηπήχειτον συνηπηχεῖτην
Plural συνηπήχουμεν συνηπήχειτε συνηπῆχουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνηπηχοῦμην συνηπήχου συνηπήχειτο
Dual συνηπήχεισθον συνηπηχεῖσθην
Plural συνηπηχοῦμεθα συνηπήχεισθε συνηπήχουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ θόρυβοσ ἦν ποικίλοσ, συνεπηχούντων ἐσ ἔκπληξιν τῶν ἐν ἄστει Καρχηδονίων. (Appian, The Foreign Wars, chapter 15 1:6)
  • συνεπήχει δὲ τὰ ὄρη κεκραγότων αὐτῶν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 12 438:2)

Synonyms

  1. to join in a chant or chorus

  2. to resound with

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION