뜻

1. to help to cut away

예문

• ὅθεν οὐ Θρᾴκιον οὐδὲ Λυκούργειον τοῦ λόγου τὸ ἔργον ἐστί, συνεκκόπτειν καὶ συνδιαφθείρειν τὰ ὠφέλιμα τοῖσ βλαβεροῖσ τοῦ πάθουσ, ἀλλ’ ᾗπερ ὁ φυτάλμιοσ θεὸσ καὶ ὁ ἡμερίδησ, τὸ ἄγριον κολοῦσαι καὶ ἀφελεῖν τὴν ἀμετρίαν, εἶτα τιθασεύειν καὶ παριστάναι τὸ χρήσιμον. (Plutarch, De virtute morali, section 12 1:4)

  (플루타르코스, De virtute morali, section 12 1:4)

• δεῖ μὲν γὰρ ἀμέλει τῆσ περὶ θεῶν δόξησ ὥσπερ ὄψεωσ λήμην ἀφαιρεῖν τὴν δεισιδαιμονίαν εἰ δὲ τοῦτ’ ἀδύνατον, μὴ συνεκκόπτειν μηδὲ τυφλοῦν τὴν πίστιν, ἣν οἱ πλεῖστοι περὶ θεῶν ἔχουσιν. (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 211)

  (플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 211)

유사 형태

• συνεκκόπτειν (2)
• συνεκκομισθῇ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.