Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συνδιαπολεμέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνδιαπολεμέω συνδιαπολεμήσω

Structure: συν (Prefix) + δια (Prefix) + πολεμέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to carry on a war along with, which remained with, throughout the war

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδιαπολεμῶ συνδιαπολεμεῖς συνδιαπολεμεῖ
Dual συνδιαπολεμεῖτον συνδιαπολεμεῖτον
Plural συνδιαπολεμοῦμεν συνδιαπολεμεῖτε συνδιαπολεμοῦσιν*
SubjunctiveSingular συνδιαπολεμῶ συνδιαπολεμῇς συνδιαπολεμῇ
Dual συνδιαπολεμῆτον συνδιαπολεμῆτον
Plural συνδιαπολεμῶμεν συνδιαπολεμῆτε συνδιαπολεμῶσιν*
OptativeSingular συνδιαπολεμοῖμι συνδιαπολεμοῖς συνδιαπολεμοῖ
Dual συνδιαπολεμοῖτον συνδιαπολεμοίτην
Plural συνδιαπολεμοῖμεν συνδιαπολεμοῖτε συνδιαπολεμοῖεν
ImperativeSingular συνδιαπολέμει συνδιαπολεμείτω
Dual συνδιαπολεμεῖτον συνδιαπολεμείτων
Plural συνδιαπολεμεῖτε συνδιαπολεμούντων, συνδιαπολεμείτωσαν
Infinitive συνδιαπολεμεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνδιαπολεμων συνδιαπολεμουντος συνδιαπολεμουσα συνδιαπολεμουσης συνδιαπολεμουν συνδιαπολεμουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδιαπολεμοῦμαι συνδιαπολεμεῖ, συνδιαπολεμῇ συνδιαπολεμεῖται
Dual συνδιαπολεμεῖσθον συνδιαπολεμεῖσθον
Plural συνδιαπολεμούμεθα συνδιαπολεμεῖσθε συνδιαπολεμοῦνται
SubjunctiveSingular συνδιαπολεμῶμαι συνδιαπολεμῇ συνδιαπολεμῆται
Dual συνδιαπολεμῆσθον συνδιαπολεμῆσθον
Plural συνδιαπολεμώμεθα συνδιαπολεμῆσθε συνδιαπολεμῶνται
OptativeSingular συνδιαπολεμοίμην συνδιαπολεμοῖο συνδιαπολεμοῖτο
Dual συνδιαπολεμοῖσθον συνδιαπολεμοίσθην
Plural συνδιαπολεμοίμεθα συνδιαπολεμοῖσθε συνδιαπολεμοῖντο
ImperativeSingular συνδιαπολεμοῦ συνδιαπολεμείσθω
Dual συνδιαπολεμεῖσθον συνδιαπολεμείσθων
Plural συνδιαπολεμεῖσθε συνδιαπολεμείσθων, συνδιαπολεμείσθωσαν
Infinitive συνδιαπολεμεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνδιαπολεμουμενος συνδιαπολεμουμενου συνδιαπολεμουμενη συνδιαπολεμουμενης συνδιαπολεμουμενον συνδιαπολεμουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδιαπολεμή́σω συνδιαπολεμή́σεις συνδιαπολεμή́σει
Dual συνδιαπολεμή́σετον συνδιαπολεμή́σετον
Plural συνδιαπολεμή́σομεν συνδιαπολεμή́σετε συνδιαπολεμή́σουσιν*
OptativeSingular συνδιαπολεμή́σοιμι συνδιαπολεμή́σοις συνδιαπολεμή́σοι
Dual συνδιαπολεμή́σοιτον συνδιαπολεμή́σοιτην
Plural συνδιαπολεμή́σοιμεν συνδιαπολεμή́σοιτε συνδιαπολεμή́σοιεν
Infinitive συνδιαπολεμή́σειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνδιαπολεμήσων συνδιαπολεμήσοντος συνδιαπολεμήσουσα συνδιαπολεμήσουσης συνδιαπολεμήσον συνδιαπολεμήσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδιαπολεμή́σομαι συνδιαπολεμή́σει, συνδιαπολεμή́σῃ συνδιαπολεμή́σεται
Dual συνδιαπολεμή́σεσθον συνδιαπολεμή́σεσθον
Plural συνδιαπολεμή́σομεθα συνδιαπολεμή́σεσθε συνδιαπολεμή́σονται
OptativeSingular συνδιαπολεμή́σοιμην συνδιαπολεμή́σοιο συνδιαπολεμή́σοιτο
Dual συνδιαπολεμή́σοισθον συνδιαπολεμή́σοισθην
Plural συνδιαπολεμή́σοιμεθα συνδιαπολεμή́σοισθε συνδιαπολεμή́σοιντο
Infinitive συνδιαπολεμή́σεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνδιαπολεμήσομενος συνδιαπολεμήσομενου συνδιαπολεμήσομενη συνδιαπολεμήσομενης συνδιαπολεμήσομενον συνδιαπολεμήσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδιεπολέμουν συνδιεπολέμεις συνδιεπολέμειν*
Dual συνδιεπολεμεῖτον συνδιεπολεμείτην
Plural συνδιεπολεμοῦμεν συνδιεπολεμεῖτε συνδιεπολέμουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνδιεπολεμούμην συνδιεπολεμοῦ συνδιεπολεμεῖτο
Dual συνδιεπολεμεῖσθον συνδιεπολεμείσθην
Plural συνδιεπολεμούμεθα συνδιεπολεμεῖσθε συνδιεπολεμοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION