Ancient Greek-English Dictionary Language

συνακοντίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συνακοντίζω συνακοντίσω

Structure: συν (Prefix) + ἀκοντίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to throw a javelin along with or at once
  2. to shoot down

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνακοντίζω συνακοντίζεις συνακοντίζει
Dual συνακοντίζετον συνακοντίζετον
Plural συνακοντίζομεν συνακοντίζετε συνακοντίζουσιν*
SubjunctiveSingular συνακοντίζω συνακοντίζῃς συνακοντίζῃ
Dual συνακοντίζητον συνακοντίζητον
Plural συνακοντίζωμεν συνακοντίζητε συνακοντίζωσιν*
OptativeSingular συνακοντίζοιμι συνακοντίζοις συνακοντίζοι
Dual συνακοντίζοιτον συνακοντιζοίτην
Plural συνακοντίζοιμεν συνακοντίζοιτε συνακοντίζοιεν
ImperativeSingular συνακόντιζε συνακοντιζέτω
Dual συνακοντίζετον συνακοντιζέτων
Plural συνακοντίζετε συνακοντιζόντων, συνακοντιζέτωσαν
Infinitive συνακοντίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνακοντιζων συνακοντιζοντος συνακοντιζουσα συνακοντιζουσης συνακοντιζον συνακοντιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνακοντίζομαι συνακοντίζει, συνακοντίζῃ συνακοντίζεται
Dual συνακοντίζεσθον συνακοντίζεσθον
Plural συνακοντιζόμεθα συνακοντίζεσθε συνακοντίζονται
SubjunctiveSingular συνακοντίζωμαι συνακοντίζῃ συνακοντίζηται
Dual συνακοντίζησθον συνακοντίζησθον
Plural συνακοντιζώμεθα συνακοντίζησθε συνακοντίζωνται
OptativeSingular συνακοντιζοίμην συνακοντίζοιο συνακοντίζοιτο
Dual συνακοντίζοισθον συνακοντιζοίσθην
Plural συνακοντιζοίμεθα συνακοντίζοισθε συνακοντίζοιντο
ImperativeSingular συνακοντίζου συνακοντιζέσθω
Dual συνακοντίζεσθον συνακοντιζέσθων
Plural συνακοντίζεσθε συνακοντιζέσθων, συνακοντιζέσθωσαν
Infinitive συνακοντίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνακοντιζομενος συνακοντιζομενου συνακοντιζομενη συνακοντιζομενης συνακοντιζομενον συνακοντιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνακοντίσω συνακοντίσεις συνακοντίσει
Dual συνακοντίσετον συνακοντίσετον
Plural συνακοντίσομεν συνακοντίσετε συνακοντίσουσιν*
OptativeSingular συνακοντίσοιμι συνακοντίσοις συνακοντίσοι
Dual συνακοντίσοιτον συνακοντισοίτην
Plural συνακοντίσοιμεν συνακοντίσοιτε συνακοντίσοιεν
Infinitive συνακοντίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συνακοντισων συνακοντισοντος συνακοντισουσα συνακοντισουσης συνακοντισον συνακοντισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνακοντίσομαι συνακοντίσει, συνακοντίσῃ συνακοντίσεται
Dual συνακοντίσεσθον συνακοντίσεσθον
Plural συνακοντισόμεθα συνακοντίσεσθε συνακοντίσονται
OptativeSingular συνακοντισοίμην συνακοντίσοιο συνακοντίσοιτο
Dual συνακοντίσοισθον συνακοντισοίσθην
Plural συνακοντισοίμεθα συνακοντίσοισθε συνακοντίσοιντο
Infinitive συνακοντίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συνακοντισομενος συνακοντισομενου συνακοντισομενη συνακοντισομενης συνακοντισομενον συνακοντισομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to throw a javelin along with or at once

  2. to shoot down

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION