뜻

1. to twine or plait together, joining
2. to be twined together, entwined, entangled, entangled, crossing in different directions
3. to be locked together with, to be engaged in close fight, to be entangled, to be entangled in, we are entangled or engaged with, to be engaged in

예문

• καὶ γὰρ ἐν καρδίᾳ ἀνομίαν ἐργάζεσθε ἐν τῇ γῇ, ἀδικίαν αἱ χεῖρες ὑμῶν συμπλέκουσιν. (Septuagint, Liber Psalmorum 57:3)

  (70인역 성경, 시편 57:3)

• ἐπεὶ δὲ χώραν μὲν ἄθηρον ὥσπερ ἱστοροῦσι τὴν Κρήτην εὑρεῖν ἔστι, πολιτεία δὲ μήτε φθόνον ἐνηνοχυῖα μήτε ζῆλον φιλονεικίαν, ἔχθρας γονιμώτατα πάθη, μέχρι νῦν οὐ γέγονεν ἀλλ εἰ μηδὲν ἄλλο, ταῖς ἔχθραις αἱ φιλίαι συμπλέκουσιν ἡμᾶς: (Plutarch, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 1 1:2)

  (플루타르코스, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 1 1:2)

• "ἀλλ ἐπεὶ πάντα τοῖς γεγονόσι τὰ γιγνόμενα τά τε γενησόμενα τοῖς γιγνομένοις ἕπεται καὶ συνήρτηται κατὰ διέξοδον ἀπ ἀρχῆς εἰς τέλος περαίνουσαν, ὁ τὰς αἰτίας εἰς ταὐτὸ συνδεῖν τε πρὸς ἄλληλα καὶ συμπλέκειν φυσικῶς ἐπιστάμενος οἶδε καὶ προλέγειν τὰ τ ἐόντα τὰ τ ἐσσόμενα πρὸ τ ἐόντα. (Plutarch, De E apud Delphos, section 6 2:14)

  (플루타르코스, De E apud Delphos, section 6 2:14)

• ἔπειτα τῶν ἐχθρῶν ἀπόντος αὐτοῦ καθαπτομένων σφοδρότερον, καὶ τοῖς περὶ τοὺς Ἑρμᾶς ὑβρίσμασι καὶ τὰ μυστικὰ συμπλεκόντων, ὡς ἀπὸ μιᾶς ἐπὶ νεωτερισμῷ συνωμοσίας πεπραγμένα, τοὺς μὲν ὁπωσοῦν ἐπαιτιαθέντας ἐνέβαλλον ἀκρίτους εἰς τὸ δεσμωτήριον, ἤχθοντο δὲ τὸν Ἀλκιβιάδην μὴ λαβόντες ὑπὸ τὰς ψήφους τότε μηδὲ κρίναντες ἐπ αἰτίαις τηλικαύταις. (Plutarch, , chapter 20 3:1)

  (플루타르코스, , chapter 20 3:1)

• ἢ ὅταν ἀποστάσεσί τις χρῆται, ἔστι δὲ ἡ φύσις τοῦ σχήματος τῆς ἀποστάσεως τοιάδε τις, ὅταν τοῦ συμπλέκειν κατὰ τὸ ἑξῆς καὶ συναρτᾶν ἀλλήλοις ἀποστάντες εἰς ἀρχὴν ἰδίαν ἐπανάγωμεν, ὥστε τὸ συνημμένον τῶν ἐννοημάτων χωρισθὲν ἀποστῆναι, ὡς ἐν τοῖς Φιλιππικοῖς ἐν τῷ κατὰ Φιλίππου τὸ μὲν κατασκευαζόμενον, δεινὰ ποιεῖ Φίλιππος: (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 12:1)

  (아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 12:1)

유사 형태

• συμπλεῖν (17)
• συμπλέκειν (11)
• συμπλεόντων (10)
• συμπλέων (7)
• συμπλέκεται (7)
• συμπλέοντας (6)
• συμπλέκων (4)
• συμπλέοντος (4)
• συμπλέοντες (4)
• συμπλεῦσαι (3)
• συμπλέξας (3)
• συμπλέουσιν (3)
• συμπλέκηται (2)
• συμπλέξαι (2)
• συμπλέκομεν (2)
• συμπλέκουσα (2)
• συμπλέξαντα (2)
• συμπλεούσας (1)
• συμπλέξασα (1)
• συμπλέκουσι (1)
• συμπλείτω (1)
• συμπλέοντα (1)
• συμπλεῖ (1)
• συμπλεκῆναι (1)
• συμπλέκωμεν (1)
• συμπλέουσαν (1)
• συμπλέκει (1)
• συμπλεύσετε (1)
• συμπλείους (1)
• συμπλέκοιτο (1)
• συμπλέοι (1)
• συμπλέξασαι (1)
• συμπλεκτόν (1)
• σύμπλεων (1)
• συμπλείω (1)
• συμπλέκοντα (1)
• συμπλεύσας? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.