Sense

1. to twine or plait together, joining
2. to be twined together, entwined, entangled, entangled, crossing in different directions
3. to be locked together with, to be engaged in close fight, to be entangled, to be entangled in, we are entangled or engaged with, to be engaged in

Examples

• καὶ γὰρ ἐν καρδίᾳ ἀνομίαν ἐργάζεσθε ἐν τῇ γῇ, ἀδικίαν αἱ χεῖρες ὑμῶν συμπλέκουσιν. (Septuagint, Liber Psalmorum 57:3)
• ἐπεὶ δὲ χώραν μὲν ἄθηρον ὥσπερ ἱστοροῦσι τὴν Κρήτην εὑρεῖν ἔστι, πολιτεία δὲ μήτε φθόνον ἐνηνοχυῖα μήτε ζῆλον φιλονεικίαν, ἔχθρας γονιμώτατα πάθη, μέχρι νῦν οὐ γέγονεν ἀλλ εἰ μηδὲν ἄλλο, ταῖς ἔχθραις αἱ φιλίαι συμπλέκουσιν ἡμᾶς: (Plutarch, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 1 1:2)
• "ἀλλ ἐπεὶ πάντα τοῖς γεγονόσι τὰ γιγνόμενα τά τε γενησόμενα τοῖς γιγνομένοις ἕπεται καὶ συνήρτηται κατὰ διέξοδον ἀπ ἀρχῆς εἰς τέλος περαίνουσαν, ὁ τὰς αἰτίας εἰς ταὐτὸ συνδεῖν τε πρὸς ἄλληλα καὶ συμπλέκειν φυσικῶς ἐπιστάμενος οἶδε καὶ προλέγειν τὰ τ ἐόντα τὰ τ ἐσσόμενα πρὸ τ ἐόντα. (Plutarch, De E apud Delphos, section 6 2:14)
• ἔπειτα τῶν ἐχθρῶν ἀπόντος αὐτοῦ καθαπτομένων σφοδρότερον, καὶ τοῖς περὶ τοὺς Ἑρμᾶς ὑβρίσμασι καὶ τὰ μυστικὰ συμπλεκόντων, ὡς ἀπὸ μιᾶς ἐπὶ νεωτερισμῷ συνωμοσίας πεπραγμένα, τοὺς μὲν ὁπωσοῦν ἐπαιτιαθέντας ἐνέβαλλον ἀκρίτους εἰς τὸ δεσμωτήριον, ἤχθοντο δὲ τὸν Ἀλκιβιάδην μὴ λαβόντες ὑπὸ τὰς ψήφους τότε μηδὲ κρίναντες ἐπ αἰτίαις τηλικαύταις. (Plutarch, , chapter 20 3:1)
• ἢ ὅταν ἀποστάσεσί τις χρῆται, ἔστι δὲ ἡ φύσις τοῦ σχήματος τῆς ἀποστάσεως τοιάδε τις, ὅταν τοῦ συμπλέκειν κατὰ τὸ ἑξῆς καὶ συναρτᾶν ἀλλήλοις ἀποστάντες εἰς ἀρχὴν ἰδίαν ἐπανάγωμεν, ὥστε τὸ συνημμένον τῶν ἐννοημάτων χωρισθὲν ἀποστῆναι, ὡς ἐν τοῖς Φιλιππικοῖς ἐν τῷ κατὰ Φιλίππου τὸ μὲν κατασκευαζόμενον, δεινὰ ποιεῖ Φίλιππος: (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 12:1)

Similar forms

• συμπλεῖν (17)
• συμπλέκειν (11)
• συμπλεόντων (10)
• συμπλέκεται (7)
• συμπλέων (7)
• συμπλέοντας (6)
• συμπλέοντες (4)
• συμπλέκων (4)
• συμπλέοντος (4)
• συμπλέξας (3)
• συμπλέουσιν (3)
• συμπλεῦσαι (3)
• συμπλέκουσα (2)
• συμπλέξαντα (2)
• συμπλέκηται (2)
• συμπλέξαι (2)
• συμπλέκομεν (2)
• συμπλέκει (1)
• συμπλεύσετε (1)
• συμπλείους (1)
• συμπλέκοιτο (1)
• συμπλέοι (1)
• συμπλέξασαι (1)
• συμπλεκτόν (1)
• σύμπλεων (1)
• συμπλείω (1)
• συμπλέκοντα (1)
• συμπλεύσας (1)
• συμπλεούσας (1)
• συμπλέξασα (1)
• συμπλέκουσι (1)
• συμπλείτω (1)
• συμπλέοντα (1)
• συμπλεῖ (1)
• συμπλεκῆναι (1)
• συμπλέκωμεν (1)
• συμπλέουσαν? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.