Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συμπαθέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συμπαθέω συμπαθήσω

Structure: συμπαθέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to sympathise

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπάθω συμπάθεις συμπάθει
Dual συμπάθειτον συμπάθειτον
Plural συμπάθουμεν συμπάθειτε συμπάθουσιν*
SubjunctiveSingular συμπάθω συμπάθῃς συμπάθῃ
Dual συμπάθητον συμπάθητον
Plural συμπάθωμεν συμπάθητε συμπάθωσιν*
OptativeSingular συμπάθοιμι συμπάθοις συμπάθοι
Dual συμπάθοιτον συμπαθοίτην
Plural συμπάθοιμεν συμπάθοιτε συμπάθοιεν
ImperativeSingular συμπᾶθει συμπαθεῖτω
Dual συμπάθειτον συμπαθεῖτων
Plural συμπάθειτε συμπαθοῦντων, συμπαθεῖτωσαν
Infinitive συμπάθειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαθων συμπαθουντος συμπαθουσα συμπαθουσης συμπαθουν συμπαθουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπάθουμαι συμπάθει, συμπάθῃ συμπάθειται
Dual συμπάθεισθον συμπάθεισθον
Plural συμπαθοῦμεθα συμπάθεισθε συμπάθουνται
SubjunctiveSingular συμπάθωμαι συμπάθῃ συμπάθηται
Dual συμπάθησθον συμπάθησθον
Plural συμπαθώμεθα συμπάθησθε συμπάθωνται
OptativeSingular συμπαθοίμην συμπάθοιο συμπάθοιτο
Dual συμπάθοισθον συμπαθοίσθην
Plural συμπαθοίμεθα συμπάθοισθε συμπάθοιντο
ImperativeSingular συμπάθου συμπαθεῖσθω
Dual συμπάθεισθον συμπαθεῖσθων
Plural συμπάθεισθε συμπαθεῖσθων, συμπαθεῖσθωσαν
Infinitive συμπάθεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαθουμενος συμπαθουμενου συμπαθουμενη συμπαθουμενης συμπαθουμενον συμπαθουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαθήσω συμπαθήσεις συμπαθήσει
Dual συμπαθήσετον συμπαθήσετον
Plural συμπαθήσομεν συμπαθήσετε συμπαθήσουσιν*
OptativeSingular συμπαθήσοιμι συμπαθήσοις συμπαθήσοι
Dual συμπαθήσοιτον συμπαθησοίτην
Plural συμπαθήσοιμεν συμπαθήσοιτε συμπαθήσοιεν
Infinitive συμπαθήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαθησων συμπαθησοντος συμπαθησουσα συμπαθησουσης συμπαθησον συμπαθησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαθήσομαι συμπαθήσει, συμπαθήσῃ συμπαθήσεται
Dual συμπαθήσεσθον συμπαθήσεσθον
Plural συμπαθησόμεθα συμπαθήσεσθε συμπαθήσονται
OptativeSingular συμπαθησοίμην συμπαθήσοιο συμπαθήσοιτο
Dual συμπαθήσοισθον συμπαθησοίσθην
Plural συμπαθησοίμεθα συμπαθήσοισθε συμπαθήσοιντο
Infinitive συμπαθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαθησομενος συμπαθησομενου συμπαθησομενη συμπαθησομενης συμπαθησομενον συμπαθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυμπᾶθουν ἐσυμπᾶθεις ἐσυμπᾶθειν*
Dual ἐσυμπάθειτον ἐσυμπαθεῖτην
Plural ἐσυμπάθουμεν ἐσυμπάθειτε ἐσυμπᾶθουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐσυμπαθοῦμην ἐσυμπάθου ἐσυμπάθειτο
Dual ἐσυμπάθεισθον ἐσυμπαθεῖσθην
Plural ἐσυμπαθοῦμεθα ἐσυμπάθεισθε ἐσυμπάθουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • παραλόγου συμφορᾶσ, καὶ συμπαθεῖν δ’ ἦν 10 ἀναγκαῖον οὐδὲ γὰρ οἱ βέλτιστοι τῶν ἰατρῶν πρὸσ τὰσ ἀθρόασ τῶν ῥευμάτων ἐπιφορὰσ εὐθὺσ· (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 1 3:1)
  • "ἀλλὰ μᾶλλον εἰκὸσ ἐξηρτημένα τῆσ τοῦ θεοῦ δυνάμεωσ ὑπουργεῖν, καὶ συμπαθεῖν ταῖσ τοῦ θεοῦ κινήσεσιν ἢ Σκύθαισ τόξα λύραι δ’ Ἕλλησι καὶ αὐλοὶ συμπαθοῦσιν. (Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 21 3:3)
  • ῥώμην τε γὰρ σώματοσ ἔτυχον ὁμοίαν ἔχοντεσ ἑκάτεροι καὶ τὸ γενναῖον τῆσ ψυχῆσ ἰσόρροπον ὅπλοισ τε καλλίστοισ ἐσκεπασμένοι τὰ σώματα ὅλα καὶ γυμνὸν οὐδὲν ἀπολιπόντεσ μέροσ ὅ τι καὶ τρωθὲν ὀξεῖαν ἔμελλεν οἴσειν τὴν τελευτήν, ὥστε πολλοὶ Ῥωμαίων τε καὶ Ἀλβανῶν ἐκ τοῦ φιλονεικεῖν τε καὶ συμπαθεῖν τοῖσ σφετέροισ ἔλαθον αὑτοὺσ τὸ τῶν κινδυνευόντων μεταλαβόντεσ πάθοσ ἀγωνισταί τε μᾶλλον ἐβούλοντο ἢ θεαταὶ τῶν, δρωμένων γεγονέναι. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 19 4:1)
  • "τοῖσ δὴ σώμασι τὰσ ψυχὰσ συμπαθεῖν ἀνάγκη, καὶ μάλιστα παχνουμένου τοῦ πνεύματοσ ἀμαυροῦσθαι τὸ μαντικόν, ὥσπερ κάτοπτρον ὁμίχλησ ἀναπιμπλάμενον. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 8, 16:21)
  • συμπαθεῖν τὰ ἐπίγεια τοῖσ οὐρανίοισ οὐ δοκεῖ σοι; (Epictetus, Works, book 1, 2:3)

Synonyms

  1. to sympathise

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION