Ancient Greek-English Dictionary Language

συμπαιανίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συμπαιανίζω συμπαιανίσω

Structure: συμπαιανίζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to sing paeans

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαιανίζω συμπαιανίζεις συμπαιανίζει
Dual συμπαιανίζετον συμπαιανίζετον
Plural συμπαιανίζομεν συμπαιανίζετε συμπαιανίζουσιν*
SubjunctiveSingular συμπαιανίζω συμπαιανίζῃς συμπαιανίζῃ
Dual συμπαιανίζητον συμπαιανίζητον
Plural συμπαιανίζωμεν συμπαιανίζητε συμπαιανίζωσιν*
OptativeSingular συμπαιανίζοιμι συμπαιανίζοις συμπαιανίζοι
Dual συμπαιανίζοιτον συμπαιανιζοίτην
Plural συμπαιανίζοιμεν συμπαιανίζοιτε συμπαιανίζοιεν
ImperativeSingular συμπαιάνιζε συμπαιανιζέτω
Dual συμπαιανίζετον συμπαιανιζέτων
Plural συμπαιανίζετε συμπαιανιζόντων, συμπαιανιζέτωσαν
Infinitive συμπαιανίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαιανιζων συμπαιανιζοντος συμπαιανιζουσα συμπαιανιζουσης συμπαιανιζον συμπαιανιζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαιανίζομαι συμπαιανίζει, συμπαιανίζῃ συμπαιανίζεται
Dual συμπαιανίζεσθον συμπαιανίζεσθον
Plural συμπαιανιζόμεθα συμπαιανίζεσθε συμπαιανίζονται
SubjunctiveSingular συμπαιανίζωμαι συμπαιανίζῃ συμπαιανίζηται
Dual συμπαιανίζησθον συμπαιανίζησθον
Plural συμπαιανιζώμεθα συμπαιανίζησθε συμπαιανίζωνται
OptativeSingular συμπαιανιζοίμην συμπαιανίζοιο συμπαιανίζοιτο
Dual συμπαιανίζοισθον συμπαιανιζοίσθην
Plural συμπαιανιζοίμεθα συμπαιανίζοισθε συμπαιανίζοιντο
ImperativeSingular συμπαιανίζου συμπαιανιζέσθω
Dual συμπαιανίζεσθον συμπαιανιζέσθων
Plural συμπαιανίζεσθε συμπαιανιζέσθων, συμπαιανιζέσθωσαν
Infinitive συμπαιανίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαιανιζομενος συμπαιανιζομενου συμπαιανιζομενη συμπαιανιζομενης συμπαιανιζομενον συμπαιανιζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαιανίσω συμπαιανίσεις συμπαιανίσει
Dual συμπαιανίσετον συμπαιανίσετον
Plural συμπαιανίσομεν συμπαιανίσετε συμπαιανίσουσιν*
OptativeSingular συμπαιανίσοιμι συμπαιανίσοις συμπαιανίσοι
Dual συμπαιανίσοιτον συμπαιανισοίτην
Plural συμπαιανίσοιμεν συμπαιανίσοιτε συμπαιανίσοιεν
Infinitive συμπαιανίσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαιανισων συμπαιανισοντος συμπαιανισουσα συμπαιανισουσης συμπαιανισον συμπαιανισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συμπαιανίσομαι συμπαιανίσει, συμπαιανίσῃ συμπαιανίσεται
Dual συμπαιανίσεσθον συμπαιανίσεσθον
Plural συμπαιανισόμεθα συμπαιανίσεσθε συμπαιανίσονται
OptativeSingular συμπαιανισοίμην συμπαιανίσοιο συμπαιανίσοιτο
Dual συμπαιανίσοισθον συμπαιανισοίσθην
Plural συμπαιανισοίμεθα συμπαιανίσοισθε συμπαιανίσοιντο
Infinitive συμπαιανίσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συμπαιανισομενος συμπαιανισομενου συμπαιανισομενη συμπαιανισομενης συμπαιανισομενον συμπαιανισομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to sing paeans

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION