Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

συγκαταπράσσω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: συγκαταπράσσω συγκαταπράξω

Structure: συγ (Prefix) + καταπράσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to join in accomplishing

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συγκαταπράσσω συγκαταπράσσεις συγκαταπράσσει
Dual συγκαταπράσσετον συγκαταπράσσετον
Plural συγκαταπράσσομεν συγκαταπράσσετε συγκαταπράσσουσιν*
SubjunctiveSingular συγκαταπράσσω συγκαταπράσσῃς συγκαταπράσσῃ
Dual συγκαταπράσσητον συγκαταπράσσητον
Plural συγκαταπράσσωμεν συγκαταπράσσητε συγκαταπράσσωσιν*
OptativeSingular συγκαταπράσσοιμι συγκαταπράσσοις συγκαταπράσσοι
Dual συγκαταπράσσοιτον συγκαταπρασσοίτην
Plural συγκαταπράσσοιμεν συγκαταπράσσοιτε συγκαταπράσσοιεν
ImperativeSingular συγκατάπρασσε συγκαταπρασσέτω
Dual συγκαταπράσσετον συγκαταπρασσέτων
Plural συγκαταπράσσετε συγκαταπρασσόντων, συγκαταπρασσέτωσαν
Infinitive συγκαταπράσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
συγκαταπρασσων συγκαταπρασσοντος συγκαταπρασσουσα συγκαταπρασσουσης συγκαταπρασσον συγκαταπρασσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συγκαταπράσσομαι συγκαταπράσσει, συγκαταπράσσῃ συγκαταπράσσεται
Dual συγκαταπράσσεσθον συγκαταπράσσεσθον
Plural συγκαταπρασσόμεθα συγκαταπράσσεσθε συγκαταπράσσονται
SubjunctiveSingular συγκαταπράσσωμαι συγκαταπράσσῃ συγκαταπράσσηται
Dual συγκαταπράσσησθον συγκαταπράσσησθον
Plural συγκαταπρασσώμεθα συγκαταπράσσησθε συγκαταπράσσωνται
OptativeSingular συγκαταπρασσοίμην συγκαταπράσσοιο συγκαταπράσσοιτο
Dual συγκαταπράσσοισθον συγκαταπρασσοίσθην
Plural συγκαταπρασσοίμεθα συγκαταπράσσοισθε συγκαταπράσσοιντο
ImperativeSingular συγκαταπράσσου συγκαταπρασσέσθω
Dual συγκαταπράσσεσθον συγκαταπρασσέσθων
Plural συγκαταπράσσεσθε συγκαταπρασσέσθων, συγκαταπρασσέσθωσαν
Infinitive συγκαταπράσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
συγκαταπρασσομενος συγκαταπρασσομενου συγκαταπρασσομενη συγκαταπρασσομενης συγκαταπρασσομενον συγκαταπρασσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκατάπρασσον συνεκατάπρασσες συνεκατάπρασσεν*
Dual συνεκαταπράσσετον συνεκαταπρασσέτην
Plural συνεκαταπράσσομεν συνεκαταπράσσετε συνεκατάπρασσον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular συνεκαταπρασσόμην συνεκαταπράσσου συνεκαταπράσσετο
Dual συνεκαταπράσσεσθον συνεκαταπρασσέσθην
Plural συνεκαταπρασσόμεθα συνεκαταπράσσεσθε συνεκαταπράσσοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to join in accomplishing

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION