Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

στύφω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: στύφω

Structure: στύφ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to draw together, having, drawn up

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στύφω στύφεις στύφει
Dual στύφετον στύφετον
Plural στύφομεν στύφετε στύφουσιν*
SubjunctiveSingular στύφω στύφῃς στύφῃ
Dual στύφητον στύφητον
Plural στύφωμεν στύφητε στύφωσιν*
OptativeSingular στύφοιμι στύφοις στύφοι
Dual στύφοιτον στυφοίτην
Plural στύφοιμεν στύφοιτε στύφοιεν
ImperativeSingular στύφε στυφέτω
Dual στύφετον στυφέτων
Plural στύφετε στυφόντων, στυφέτωσαν
Infinitive στύφειν
Participle MasculineFeminineNeuter
στυφων στυφοντος στυφουσα στυφουσης στυφον στυφοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular στύφομαι στύφει, στύφῃ στύφεται
Dual στύφεσθον στύφεσθον
Plural στυφόμεθα στύφεσθε στύφονται
SubjunctiveSingular στύφωμαι στύφῃ στύφηται
Dual στύφησθον στύφησθον
Plural στυφώμεθα στύφησθε στύφωνται
OptativeSingular στυφοίμην στύφοιο στύφοιτο
Dual στύφοισθον στυφοίσθην
Plural στυφοίμεθα στύφοισθε στύφοιντο
ImperativeSingular στύφου στυφέσθω
Dual στύφεσθον στυφέσθων
Plural στύφεσθε στυφέσθων, στυφέσθωσαν
Infinitive στύφεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
στυφομενος στυφομενου στυφομενη στυφομενης στυφομενον στυφομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓στυφον έ̓στυφες έ̓στυφεν*
Dual ἐστύφετον ἐστυφέτην
Plural ἐστύφομεν ἐστύφετε έ̓στυφον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐστυφόμην ἐστύφου ἐστύφετο
Dual ἐστύφεσθον ἐστυφέσθην
Plural ἐστυφόμεθα ἐστύφεσθε ἐστύφοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔπειτα ἀψινθίου κόμην, καὶ μυρσίνησ, ἠδ’ ἀκακίησ, καὶ μάννησ σεσησμένων , ξυμμίσγειν · ὁμοῦ δὲ τὰ πάντα φυράσαντα, κηρωτῇ ἀναλαμβάνειν οἰνανθίνῃ· ἢν δὲ ὑπὸ τῶνδε μὴ ἴσχηται ὁ ἱδρὼσ, ὄμφακοσ χυλὸσ εἰσ φύρησιν ξυντεθεὶσ, καὶ ἀκακίη, καὶ κόμμι, ἠδὲ Ῥοὸσ τὸ ἐδώδιμον, καὶ στυπτηρίη, καὶ φοίνικεσ, καὶ Ῥόδων χυλὸσ εὔπνοοσ· ἅμα πάντα νάρδῳ τε καὶ οἰνάνθησ τῷ λίπαϊ, ἐσ τὸν θώρηκα τιθέναι · καὶ γὰρ τόδε ἐμψύχει τε καὶ στύφει. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 167)
  • Φακὸσ δὲ στύφει, καὶ ἄραδον ἐμποιέει, ἢν μετὰ τοῦ φλοιοῦ ᾖ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 18.12)
  • "στύφει γὰρ ἀμφότερα καὶ συστέλλει τῇ ὀσμῇ τὰσ καρηβαρίασ. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 3, 10:19)

Synonyms

  1. to draw together

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION