ῥαφή
First declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ῥαφή
Structure:
ῥαφ
(Stem)
+
η
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ φοβηθεὶσ μήνυσιν, ἐπειδὴ μέσον ἡμέρασ ἦν καὶ τοὺσ φύλακασ ᾔσθετο καθεύδοντασ ὑπὸ τῆσ μέθησ, ἐνδυσάμενοσ τὸν χιτῶνα καὶ τὴν ῥαφὴν ἐκ τοῦ δεξιοῦ παραλυσάμενοσ ὤμου, γυμνῷ τῷ ξίφει μετὰ τῶν φίλων ἐξεπήδησεν ἐνεσκευασμένων ὁμοίωσ, δεκατριῶν ὄντων, Ἱππίτασ δὲ χωλὸσ ὢν τῇ μὲν πρώτῃ συνεξέπεσεν ὁρμῇ προθύμωσ, ὡσ δὲ ἑώρα σχολαίτερον πορευομένουσ δι’ αὐτόν, ἐκέλευσεν ἀνελεῖν καὶ μὴ διαφθείρειν τὴν πρᾶξιν, ἄχρηστον ἄνθρωπον περιμένοντασ, ἔτυχε δὲ τῶν Ἀλεξανδρέων τισ ἵππον ἄγων παρὰ τὰσ θύρασ· (Plutarch, Cleomenes, chapter 37 2:2)
- κρυπταὶ δὲ ῥαφαί εἰσιν· (Apollodorus, Argonautica, book 3 3:24)
- ὢ τοῦ θώματοσ, ἐπὶ πᾶσι πάσχει Ῥῖνασ, καὶ ὦτα, καὶ χείλεα, πάντη γὰρ νεῦρα καὶ μύεσ· τῆσ κεφαλῆσ ἤλγεέ τισ Ῥαφὰσ, οὐκ εἰδὼσ μὲν ὅ τι πονέει, ἐδείκνυε τῶν Ῥαφῶν τὰ εἴδεα, λοξὴν, εὐθείην, ἐπικάρσιον , ὀπίσω τε καὶ πρόσω· ἰσχνὴν δὲ τὴν ὀδύνην καὶ τοῖσι ὀστέοισι ἐμπεπαρμένην. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 327)
- ἡ δὲ νοτὶσ ὑπὸ τὰσ ῥαφὰσ ἀνιοῦσα ἦρδε καὶ συνέκλεισεν αὐτὸ ἐπὶ τὴν κορυφήν, οἱο͂ν ἅμμα συναγαγοῦσα, τὸ δὲ τῶν ῥαφῶν παντοδαπὸν εἶδοσ γέγονε διὰ τὴν τῶν περιόδων δύναμιν καὶ τῆσ τροφῆσ, μᾶλλον μὲν ἀλλήλοισ μαχομένων τούτων πλείουσ, ἧττον δὲ ἐλάττουσ. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 382:2)
- Τῶν ἀνθρώπων αἱ κεφαλαὶ οὐδὲν ὁμοίωσ σφίσιν αὐταῖσ, οὐδὲ αἱ Ῥαφαὶ τῆσ κεφαλῆσ πάντων κατὰ ταὐτὰ πεφύκασιν. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 1.1)
- καὶ Ραφὴ υἱοὶ αὐτοῦ, Σαρὰφ καὶ Θαλεὲσ υἱοὶ αὐτοῦ, Θαὲν υἱὸσ αὐτοῦ. (Septuagint, Liber I Paralipomenon 7:25)
- Νωὰ τὸν τέταρτον καὶ Ραφὴ τὸν πέμπτον. (Septuagint, Liber I Paralipomenon 8:2)
- Ῥαφὴ δὲ ἐν ἕλκει φανεῖσα, ὀστέου ψιλωθέντοσ, πανταχοῦ τῆσ κεφαλῆσ τοῦ ἕλκεοσ γενομένου, ἀσθενέστατον γίγνεται τῇ τρώσει καὶ τῷ βέλει ἀντέχειν, εἰ τύχοι τὸ βέλοσ ἐσ αὐτὴν τὴν Ῥαφὴν στηριχθέν‧ πάντων δὲ μάλιστα ἐν τῷ βρέγματι γενόμενον κατὰ τὸ ἀσθενέστατον τῆσ κεφαλῆσ, καὶ αἱ Ῥαφαὶ εἰ τύχοιεν ἐοῦσαι περὶ τὸ ἕλκοσ, καὶ τὸ βέλοσ αὐτέων τύχοι τῶν Ῥαφῶν. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 3.2)
- Ξυγκλέπτεται γὰρ αὐτὴ ἡ Ῥαφὴ τρηχυτέρη ἐοῦσα τοῦ ἄλλου ὀστέου, καὶ οὐ διάδηλον ὅ τι τε αὐτοῦ Ῥαφή ἐιν, καὶ ὅ τι τοῦ βέλεοσ ἕδρη, ἢν μὴ κάρτα μεγάλη γένηται ἡ ἕδρη. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 12.2)