Ancient Greek-English Dictionary Language

θησαυρίζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: θησαυρίζω

Structure: θησαυρίζ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: qhsauro/s

Sense

  1. to store or treasure up

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θησαυρίζω θησαυρίζεις θησαυρίζει
Dual θησαυρίζετον θησαυρίζετον
Plural θησαυρίζομεν θησαυρίζετε θησαυρίζουσιν*
SubjunctiveSingular θησαυρίζω θησαυρίζῃς θησαυρίζῃ
Dual θησαυρίζητον θησαυρίζητον
Plural θησαυρίζωμεν θησαυρίζητε θησαυρίζωσιν*
OptativeSingular θησαυρίζοιμι θησαυρίζοις θησαυρίζοι
Dual θησαυρίζοιτον θησαυριζοίτην
Plural θησαυρίζοιμεν θησαυρίζοιτε θησαυρίζοιεν
ImperativeSingular θησαύριζε θησαυριζέτω
Dual θησαυρίζετον θησαυριζέτων
Plural θησαυρίζετε θησαυριζόντων, θησαυριζέτωσαν
Infinitive θησαυρίζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
θησαυριζων θησαυριζοντος θησαυριζουσα θησαυριζουσης θησαυριζον θησαυριζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular θησαυρίζομαι θησαυρίζει, θησαυρίζῃ θησαυρίζεται
Dual θησαυρίζεσθον θησαυρίζεσθον
Plural θησαυριζόμεθα θησαυρίζεσθε θησαυρίζονται
SubjunctiveSingular θησαυρίζωμαι θησαυρίζῃ θησαυρίζηται
Dual θησαυρίζησθον θησαυρίζησθον
Plural θησαυριζώμεθα θησαυρίζησθε θησαυρίζωνται
OptativeSingular θησαυριζοίμην θησαυρίζοιο θησαυρίζοιτο
Dual θησαυρίζοισθον θησαυριζοίσθην
Plural θησαυριζοίμεθα θησαυρίζοισθε θησαυρίζοιντο
ImperativeSingular θησαυρίζου θησαυριζέσθω
Dual θησαυρίζεσθον θησαυριζέσθων
Plural θησαυρίζεσθε θησαυριζέσθων, θησαυριζέσθωσαν
Infinitive θησαυρίζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
θησαυριζομενος θησαυριζομενου θησαυριζομενη θησαυριζομενης θησαυριζομενον θησαυριζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἴσθι νίκην τήνδε πρώτην καὶ μεγίστην, θησαυρίζειν τὴν εὐτυχίαν· (Appian, The Foreign Wars, chapter 5:4)
  • οὐ γὰρ ζητῶ τὰ ὑμῶν ἀλλὰ ὑμᾶσ, οὐ γὰρ ὀφείλει τὰ τέκνα τοῖσ γονεῦσιν θησαυρίζειν, ἀλλὰ οἱ γονεῖσ τοῖσ τέκνοισ. (PROS KORINQIOUS B, chapter 7 132:2)
  • βουλόμενον δὲ αὐτὸν ἐν ἀσφαλείῃ τὰ χρήματα θησαυρίζειν οἰκοδομέεσθαι οἴκημα λίθινον, τοῦ τῶν τοίχων ἕνα ἐσ τὸ ἔξω μέροσ τῆσ οἰκίησ ἔχειν. (Herodotus, The Histories, book 2, chapter 121A 1:2)
  • κοινὸν δ’ ἐστὶν ἅπασι τοῖσ ταύτῃ τὸ περὶ τὰσ μεταναστάσεισ εὐμαρὲσ διὰ τὴν λιτότητα τοῦ βίου καὶ διὰ τὸ μὴ γεωργεῖν μηδὲ θησαυρίζειν, ἀλλ’ ἐν καλυβίοισ οἰκεῖν ἐφήμερον ἔχουσι παρασκευήν· (Strabo, Geography, Book 7, chapter 1 6:18)

Synonyms

  1. to store or treasure up

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION