Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πυρόω

ο-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: πυρόω πυρώσω

Structure: πυρό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: pu=r

Sense

  1. to burn with fire, burn up, to burn as a burnt sacrifice, to burn out, having placed one's, on the pyre, to set on fire, to be burnt
  2. to be inflamed or excited
  3. to be proved or tested by fire
  4. to fumigate

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πύρω πύροις πύροι
Dual πύρουτον πύρουτον
Plural πύρουμεν πύρουτε πύρουσιν*
SubjunctiveSingular πύρω πύροις πύροι
Dual πύρωτον πύρωτον
Plural πύρωμεν πύρωτε πύρωσιν*
OptativeSingular πύροιμι πύροις πύροι
Dual πύροιτον πυροίτην
Plural πύροιμεν πύροιτε πύροιεν
ImperativeSingular πῦρου πυροῦτω
Dual πύρουτον πυροῦτων
Plural πύρουτε πυροῦντων, πυροῦτωσαν
Infinitive πύρουν
Participle MasculineFeminineNeuter
πυρων πυρουντος πυρουσα πυρουσης πυρουν πυρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πύρουμαι πύροι πύρουται
Dual πύρουσθον πύρουσθον
Plural πυροῦμεθα πύρουσθε πύρουνται
SubjunctiveSingular πύρωμαι πύροι πύρωται
Dual πύρωσθον πύρωσθον
Plural πυρώμεθα πύρωσθε πύρωνται
OptativeSingular πυροίμην πύροιο πύροιτο
Dual πύροισθον πυροίσθην
Plural πυροίμεθα πύροισθε πύροιντο
ImperativeSingular πύρου πυροῦσθω
Dual πύρουσθον πυροῦσθων
Plural πύρουσθε πυροῦσθων, πυροῦσθωσαν
Infinitive πύρουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πυρουμενος πυρουμενου πυρουμενη πυρουμενης πυρουμενον πυρουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πυρώσω πυρώσεις πυρώσει
Dual πυρώσετον πυρώσετον
Plural πυρώσομεν πυρώσετε πυρώσουσιν*
OptativeSingular πυρώσοιμι πυρώσοις πυρώσοι
Dual πυρώσοιτον πυρωσοίτην
Plural πυρώσοιμεν πυρώσοιτε πυρώσοιεν
Infinitive πυρώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πυρωσων πυρωσοντος πυρωσουσα πυρωσουσης πυρωσον πυρωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πυρώσομαι πυρώσει, πυρώσῃ πυρώσεται
Dual πυρώσεσθον πυρώσεσθον
Plural πυρωσόμεθα πυρώσεσθε πυρώσονται
OptativeSingular πυρωσοίμην πυρώσοιο πυρώσοιτο
Dual πυρώσοισθον πυρωσοίσθην
Plural πυρωσοίμεθα πυρώσοισθε πυρώσοιντο
Infinitive πυρώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πυρωσομενος πυρωσομενου πυρωσομενη πυρωσομενης πυρωσομενον πυρωσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπῦρουν ἐπῦρους ἐπῦρουν*
Dual ἐπύρουτον ἐπυροῦτην
Plural ἐπύρουμεν ἐπύρουτε ἐπῦρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπυροῦμην ἐπύρου ἐπύρουτο
Dual ἐπύρουσθον ἐπυροῦσθην
Plural ἐπυροῦμεθα ἐπύρουσθε ἐπύρουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπεὶ δὲ πυρούμενον τὸ κέρασ ἄχρι ῥίζησ διέδωκε τῇ σαρκὶ τὴν αἴσθησιν, καὶ πρὸσ τὸν πόνον διαφέρουσαι καὶ τινάσσουσαι τὰσ κεφαλὰσ ἀνεπίμπλαντο πολλῆσ ἀπ’ ἀλλήλων φλογόσ, οὐκ ἐνέμειναν τῇ τάξει τῆσ πορείασ, ἀλλ’ ἔκφοβοι καὶ περιαλγεῖσ οὖσαι δρόμῳ κατὰ τῶν ὀρῶν ἐφέροντο, λαμπόμεναι μὲν οὐρὰσ ἄκρασ καὶ μέτωπα, πολλὴν δὲ τῆσ ὕλησ, δι’ ἧσ ἔφευγον, ἀνάπτουσαι. (Plutarch, Fabius Maximus, chapter 6 6:1)
  • καθάπερ γὰρ ἐπὶ τῆσ θαλάττησ, ὅταν μηδὲν αὐτὴν κινῇ, ἠρεμεῖ, ἀνέμου δ’ ἐμπνέοντοσ βιαίου παρὰ φύσιν, τότε ἐξ ὅλησ κυκλεῖται, οὕτω καὶ ἐν τῷ σώματι ὅταν κινηθῇ τὸ αἷμα, τότε ἐμπίπτει μὲν εἰσ τὰ ἀγγεῖα τῶν πνευμάτων, πυρούμενον δὲ θερμαίνει τὸ ὅλον σῶμα, ἀρέσκει δ’ αὐτῷ καὶ ἐπιγέννημα εἶναι ὁ πυρετὸσ . (Pseudo-Plutarch, Placita Philosophorum, book 5, 2:1)

Synonyms

  1. to burn with fire

    • προσκαίω (to set on fire or burn besides, burnt at the fire, to be in love with . .)

  2. to be inflamed or excited

  3. to be proved or tested by fire

  4. to fumigate

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION