Ancient Greek-English Dictionary Language

πυλαῖος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: πυλαῖος πυλαῖη πυλαῖον

Structure: πυλαι (Stem) + ος (Ending)

Etym.: Pu/lai

Sense

  1. at Pylae

Examples

  • ὅτι δὲ καὶ παμπόλλου πιπράσκουσιν Ἄλεξισ ἐν Πυλαίαισ φησὶν ι νὴ τὴν Ἀθηνᾶν, ἀλλ’ ἐγὼ τεθαύμακα τοὺσ ἰχθυοπώλασ, πῶσ ποτ’ οὐχὶ πλούσιοι ἅπαντέσ εἰσι λαμβάνοντεσ βασιλικοὺσ φόρουσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 7 2:4)
  • τὸν δ’ Ἑρμῆν ταμίαν εἶναι τῶν ψυχῶν καὶ διὰ τοῦτο πομπαῖον λέγεσθαι καὶ πυλαῖον καὶ χθόνιον, ἐπειδήπερ οὗτοσ εἰσπέμπει ἀπὸ τῶν σωμάτων τὰσ ψυχὰσ ἀπό τε γῆσ καὶ ἐκ θαλάττησ· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 31:4)
  • Λέσβιοι δ’ ὑπὸ Πυλαίῳ τετάχθαι λέγουσι σφᾶσ τῷ ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ λεγομένῳ τῶν Πελασγῶν ἄρχοντι, ἀφ’ οὗ καὶ τὸ παρ’ αὐτοῖσ ὄροσ ἔτι Πύλαιον καλεῖσθαι. (Strabo, Geography, Book 13, chapter 3 6:6)
  • τῶν ἦρχ’ Ἱππόθοόσ τε Πύλαιόσ τ’ ὄζοσ Ἄρηοσ, υἱε͂ δύω Λήθοιο Πελασγοῦ Τευταμίδαο. (Homer, Iliad, Book 2 91:2)
  • τῶν ἦρχ’ Ἱππόθοόσ τε Πύλαιόσ τ’ ὄζοσ Ἄρηοσ, υἱε͂ δύω Λήθοιο Πελασγοῦ Τευταμίδαο. (Strabo, Geography, Book 13, chapter 3 4:5)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION