뜻

1. the foremost or upper part of anything: a bust or half-figure
2. the forepart

예문

• ἓξ ἀναβαθμοὶ ἐν θρόνῳ καὶ προτομαὶ μόσχων τῷ θρόνῳ ἐκ τῶν ὀπίσω αὐτοῦ καὶ χεῖρεσ ἔνθεν καὶ ἔνθεν ἐπὶ τοῦ τόπου τῆσ καθέδρασ, καὶ δύο λέοντεσ ἑστηκότεσ παρὰ τὰσ χεῖρασ, (Septuagint, Liber I Regum 10:17)

  (70인역 성경, 열왕기 상권 10:17)

• κράνη δὲ χαλκᾶ περιτίθενται μεγάλασ ἐξοχὰσ ἐξ ἑαυτῶν ἔχοντα καὶ παμμεγέθη φαντασίαν ἐπιφέροντα τοῖσ χρωμένοισ, ὧν τοῖσ μὲν πρόσκειται συμφυῆ κέρατα, τοῖσ δὲ ὀρνέων ἢ τετραπόδων ζῴων ἐκτετυπωμέναι προτομαί. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 30 2:3)

  (디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 30 2:3)

유사 형태

• προτομὴν (6)
• προτομὰς (5)
• προτομήν (3)
• προτομαῖς (2)
• προτόνων (2)
• πρότονος (2)
• προτοῦ (2)
• πρότονοι (1)
• Προτοθύεω (1)
• προτομᾷ (1)
• προτόνους (1)
• προτομάς (1)
• προτόνοισι (1)
• προτοτόκῳ (1)
• προτομαί (1)
• πρότον (1)
• προτομὰ (1)
• προτομῇ (1)
• προτόνοις (1)
• προτόρην (1)
• προτομαὶ (1)
• προτόνῳ (1)
• προτογενεν (1)
• προτομή (1)
• πρότονον (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.