Sense

1. to flee for refuge to

Examples

• "τοῦτο ἐπιεικείασ ἐστὶ μαρτυρία," ἔνθα δ’ ἦν ἱ̔ερὸσ καὶ ἄσυλοσ’ καὶ ’ἀπαθὴσ καὶ ὅστισ αὐτῷ καὶ ἕτεροσ προσφύγοι,’ "οὐχ ἕτεροσ," ἔφη, "τῷδε προσφεύγων, ἀλλ’ αὐτὸσ ὑμῖν ὁ ἄσυλοσ καὶ ἱερὸσ ἀνῄρηται, οὐ βιασάμενοσ οἱᾶ τύραννοσ λαβεῖν τάσδε τὰσ τιμάσ, ἃσ οὐδὲ ᾔτησεν. (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 20 2:6)
• τοσοῦτον γὰρ ἀπέσχε τοῦ διὰ κοινότητα γένουσ εὐδοκιμεῖν, οἱο͂ν ἔθνει προσφεύγων ἢ πόλει, ὥστε παλαιότατον μὲν δή που γενῶν τὸ ὑμέτερον καὶ ἐν τῷ κοινῷ γένει τῶν Φρυγῶν ἡ πόλισ αὖ, καθά φασιν, ἡ ὑμετέρα, ὁ δὲ καὶ τῇ πόλει καὶ τῷ γένει σύμπαντι τὴν φιλοτιμίαν αὑτοῦ κατέστησε, καὶ πᾶσιν ὑμῖν οὐ μικρὸν καύχημα πρὸσ τοὺσ Ἕλληνασ ἐκείνου πολίτασ εἶναι. (Aristides, Aelius, Orationes, 2:9)

Similar forms

• προσφεύγων (2)
• προσφεύγει (1)
• προσφεύγοντα (1)
• προσφεύγειν (1)
• προσφεύγουσι (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.