Ancient Greek-English Dictionary Language

προομολογέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: προομολογέω προομολογήσω

Structure: προ (Prefix) + ὁμολογέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to grant or concede beforehand

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προομολόγω προομολόγεις προομολόγει
Dual προομολόγειτον προομολόγειτον
Plural προομολόγουμεν προομολόγειτε προομολόγουσιν*
SubjunctiveSingular προομολόγω προομολόγῃς προομολόγῃ
Dual προομολόγητον προομολόγητον
Plural προομολόγωμεν προομολόγητε προομολόγωσιν*
OptativeSingular προομολόγοιμι προομολόγοις προομολόγοι
Dual προομολόγοιτον προομολογοίτην
Plural προομολόγοιμεν προομολόγοιτε προομολόγοιεν
ImperativeSingular προομολο͂γει προομολογεῖτω
Dual προομολόγειτον προομολογεῖτων
Plural προομολόγειτε προομολογοῦντων, προομολογεῖτωσαν
Infinitive προομολόγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προομολογων προομολογουντος προομολογουσα προομολογουσης προομολογουν προομολογουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προομολόγουμαι προομολόγει, προομολόγῃ προομολόγειται
Dual προομολόγεισθον προομολόγεισθον
Plural προομολογοῦμεθα προομολόγεισθε προομολόγουνται
SubjunctiveSingular προομολόγωμαι προομολόγῃ προομολόγηται
Dual προομολόγησθον προομολόγησθον
Plural προομολογώμεθα προομολόγησθε προομολόγωνται
OptativeSingular προομολογοίμην προομολόγοιο προομολόγοιτο
Dual προομολόγοισθον προομολογοίσθην
Plural προομολογοίμεθα προομολόγοισθε προομολόγοιντο
ImperativeSingular προομολόγου προομολογεῖσθω
Dual προομολόγεισθον προομολογεῖσθων
Plural προομολόγεισθε προομολογεῖσθων, προομολογεῖσθωσαν
Infinitive προομολόγεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προομολογουμενος προομολογουμενου προομολογουμενη προομολογουμενης προομολογουμενον προομολογουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προομολογήσω προομολογήσεις προομολογήσει
Dual προομολογήσετον προομολογήσετον
Plural προομολογήσομεν προομολογήσετε προομολογήσουσιν*
OptativeSingular προομολογήσοιμι προομολογήσοις προομολογήσοι
Dual προομολογήσοιτον προομολογησοίτην
Plural προομολογήσοιμεν προομολογήσοιτε προομολογήσοιεν
Infinitive προομολογήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προομολογησων προομολογησοντος προομολογησουσα προομολογησουσης προομολογησον προομολογησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προομολογήσομαι προομολογήσει, προομολογήσῃ προομολογήσεται
Dual προομολογήσεσθον προομολογήσεσθον
Plural προομολογησόμεθα προομολογήσεσθε προομολογήσονται
OptativeSingular προομολογησοίμην προομολογήσοιο προομολογήσοιτο
Dual προομολογήσοισθον προομολογησοίσθην
Plural προομολογησοίμεθα προομολογήσοισθε προομολογήσοιντο
Infinitive προομολογήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προομολογησομενος προομολογησομενου προομολογησομενη προομολογησομενης προομολογησομενον προομολογησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to grant or concede beforehand

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION