Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

πολεμαρχέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: πολεμαρχέω

Structure: πολεμαρχέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from pole/marxos

Sense

  1. to be Polemarch

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πολεμάρχω πολεμάρχεις πολεμάρχει
Dual πολεμάρχειτον πολεμάρχειτον
Plural πολεμάρχουμεν πολεμάρχειτε πολεμάρχουσιν*
SubjunctiveSingular πολεμάρχω πολεμάρχῃς πολεμάρχῃ
Dual πολεμάρχητον πολεμάρχητον
Plural πολεμάρχωμεν πολεμάρχητε πολεμάρχωσιν*
OptativeSingular πολεμάρχοιμι πολεμάρχοις πολεμάρχοι
Dual πολεμάρχοιτον πολεμαρχοίτην
Plural πολεμάρχοιμεν πολεμάρχοιτε πολεμάρχοιεν
ImperativeSingular πολεμᾶρχει πολεμαρχεῖτω
Dual πολεμάρχειτον πολεμαρχεῖτων
Plural πολεμάρχειτε πολεμαρχοῦντων, πολεμαρχεῖτωσαν
Infinitive πολεμάρχειν
Participle MasculineFeminineNeuter
πολεμαρχων πολεμαρχουντος πολεμαρχουσα πολεμαρχουσης πολεμαρχουν πολεμαρχουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular πολεμάρχουμαι πολεμάρχει, πολεμάρχῃ πολεμάρχειται
Dual πολεμάρχεισθον πολεμάρχεισθον
Plural πολεμαρχοῦμεθα πολεμάρχεισθε πολεμάρχουνται
SubjunctiveSingular πολεμάρχωμαι πολεμάρχῃ πολεμάρχηται
Dual πολεμάρχησθον πολεμάρχησθον
Plural πολεμαρχώμεθα πολεμάρχησθε πολεμάρχωνται
OptativeSingular πολεμαρχοίμην πολεμάρχοιο πολεμάρχοιτο
Dual πολεμάρχοισθον πολεμαρχοίσθην
Plural πολεμαρχοίμεθα πολεμάρχοισθε πολεμάρχοιντο
ImperativeSingular πολεμάρχου πολεμαρχεῖσθω
Dual πολεμάρχεισθον πολεμαρχεῖσθων
Plural πολεμάρχεισθε πολεμαρχεῖσθων, πολεμαρχεῖσθωσαν
Infinitive πολεμάρχεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
πολεμαρχουμενος πολεμαρχουμενου πολεμαρχουμενη πολεμαρχουμενης πολεμαρχουμενον πολεμαρχουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπολεμᾶρχουν ἐπολεμᾶρχεις ἐπολεμᾶρχειν*
Dual ἐπολεμάρχειτον ἐπολεμαρχεῖτην
Plural ἐπολεμάρχουμεν ἐπολεμάρχειτε ἐπολεμᾶρχουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπολεμαρχοῦμην ἐπολεμάρχου ἐπολεμάρχειτο
Dual ἐπολεμάρχεισθον ἐπολεμαρχεῖσθην
Plural ἐπολεμαρχοῦμεθα ἐπολεμάρχεισθε ἐπολεμάρχουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀφαιρουμένου δὲ τοῦ Στεφάνου κατὰ τὸν νόμον εἰσ ἐλευθερίαν, κατηγγύησεν αὐτὴν πρὸσ τῷ πολεμάρχῳ. (Demosthenes, Speeches 51-61, 60:2)
  • ὅτι μὲν τοίνυν ἐξ ἀρχῆσ δούλη ἦν καὶ ἐπράθη δὶσ καὶ ἠργάζετο τῷ σώματι ὡσ ἑταίρα οὖσα, καὶ ἀπέδρα τὸν Φρυνίωνα εἰσ Μέγαρα, καὶ ἥκουσα κατηγγυήθη ὡσ ξένη οὖσα πρὸσ τῷ πολεμάρχῳ, τῷ τε λόγῳ ἀποφαίνω ὑμῖν καὶ μεμαρτύρηται. (Demosthenes, Speeches 51-61, 77:1)
  • Πολεμάρχῳ δὲ παρήγγειλαν οἱ τριάκοντα τοὐπ’ ἐκείνων εἰθισμένον παράγγελμα, πίνειν κώνειον, πρὶν τὴν αἰτίαν εἰπεῖν δι’ ἥντινα ἔμελλεν ἀποθανεῖσθαι· (Lysias, Speeches, 19:2)
  • ἐπειδὴ δὲ οὐδεὶσ ἔφασκεν γιγνώσκειν αὐτόν, πυθόμενοσ ὅτι καὶ ἑτέρασ δίκασ τὰσ μὲν φεύγοι τὰσ δ’ ὠφλήκοι παρὰ τῷ πολεμάρχῳ ἔλαχον καὶ ἐγώ. (Lysias, Speeches, 6:1)
  • ὅπωσ δὲ καλῶσ γίγνηται πολεμάρχῳ δεῖ μέλειν. (Xenophon, Minor Works, , chapter 13 10:4)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION