뜻

1. 양떼, 양, 떼

1. a flock, of sheep

예문

• καὶ ἔδωκεν αὐτὰ τοῖς παισὶν αὐτοῦ ποίμνιον κατὰ μόνας. εἶπε δὲ τοῖς παισὶν αὐτοῦ. προπορεύεσθε ἔμπροσθέν μου, καὶ διάστημα ποιεῖτε ἀνὰ μέσον ποίμνης καὶ ποίμνης. (Septuagint, Liber Genesis 32:16)

  (70인역 성경, 창세기 32:16)

• ἐπεί νυν ἐξήμαρτες ἐν σμικροῖσιν ὤν, ἔλθ ὡς παλαιὸν τροφὸν ἐμοῦ φίλον πατρός, ὃς ἀμφὶ ποταμὸν Τάναον Ἀργείας ὁρ´ους τέμνοντα γαίας Σπαρτιάτιδός τε γῆς ποίμναις ὁμαρτεῖ πόλεος ἐκβεβλημένος: (Euripides, episode 7:6)

  (에우리피데스, episode 7:6)

• ὦ θύγατερ - ἄρτι γάρ σε πρὸς δόμοις ὁρῶ - ἥκω φέρων σοι τῶν ἐμῶν βοσκημάτων ποίμνης νεογνὸν θρέμμ ὑποσπάσας τόδε στεφάνους τε τευχέων τ ἐξελὼν τυρεύματα, παλαιόν τε θησαύρισμα Διονύσου τόδε ὀσμῇ κατῆρες, μικρόν, ἀλλ ἐπεσβαλεῖν ἡδὺ σκύφον τοῦδ ἀσθενεστέρῳ ποτῷ. (Euripides, episode 1:1)

  (에우리피데스, episode 1:1)

• ποίμναις δ οὐχ ἱεί θαλερὰς βοσκὰς εὐφύλλων ἑλίκων, πόλεων δ ἀπέλειπε βίος: (Euripides, Helen, choral, antistrophe 14)

  (에우리피데스, Helen, choral, antistrophe 14)

• Μαρτυρίαι ὁ δὲ Θεόφημος ἀντὶ τοῦ τὴν καταδίκην ἀπολαβεῖν ἀκολουθήσας ἐπὶ τὴν τράπεζαν, ἐλθών μου τὰ πρόβατα λαμβάνει ποιμαινόμενα πεντήκοντα μαλακὰ καὶ τὸν ποιμένα μετ αὐτῶν καὶ πάντα τὰ ἀκόλουθα τῇ ποίμνῃ, ἔπειτα παῖδα διάκονον ὑδρίαν χαλκῆν ἀποφέροντα ἀλλοτρίαν ᾐτημένην, πολλοῦ ἀξίαν. (Demosthenes, Speeches 41-50, 67:3)

  (데모스테네스, Speeches 41-50, 67:3)

• τὸ δ ἀπὸ τούτου τμῆμα, ἐπὶ ποίμνῃ δίποδι μέρος ἀνθρωπονομικὸν ἔτι λειφθὲν μόνον, τοῦτ αὐτό ἐστιν ἤδη τὸ ζητηθέν, ἅμα βασιλικὸν ταὐτὸν κληθὲν καὶ πολιτικόν. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 63:1)

  (플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 63:1)

• κἀκεῖνα δεῖ με ἀγαγεῖν, καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσιν, καὶ γενήσονται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν. (, chapter 6 253:2)

  (, chapter 6 253:2)

• τρισχιλίων μὲν γὰρ αὐτῷ ποίμνη προβάτων ἐνέμετο, χιλίων δ αἰγῶν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 6 378:2)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 6 378:2)

유사 형태

• ποιμένα (76)
• ποιμένες (63)
• ποίμνια (56)
• ποιμένων (54)
• ποιμὴν (48)
• ποιμένι (42)
• ποιμένας (39)
• ποιμνίων (34)
• ποιμένος (31)
• ποίμνας (29)
• ποίμνιον (27)
• ποιμήν (23)
• ποιμνίοις (14)
• ποίμνης (14)
• ποιμαίνων (13)
• ποίμνην (11)
• ποιμέσι (10)
• ποιμέσιν (10)
• ποιμαίνει (9)
• ποιμνίου (9)
• ποιμανεῖ (9)
• ποίμναις (8)
• ποιμνίῳ (6)
• ποῖμναι (5)
• ποιμανῶ (4)
• ποιμανεῖς (3)
• ποιμενικὰ (2)
• ποίμνη (2)
• ποίμναν (2)
• ποίμαινε (2)
• ποίμνῃ (2)
• ποίμνῃσιν (2)
• ποιμα- (1)
• Ποιμανηνῷ (1)
• ποιμενική (1)
• ποιμνήιον (1)
• Ποίμανε (1)
• ποιμενίη (1)
• ποιμνῶν (1)
• ποιμενίων (1)
• ποιμνηίου (1)
• ποιμένά (1)
• ΠΟΙΜΑΙΝΩΝ (1)
• ποιμέν (1)
• Ποιμενίαν (1)
• ποίμνηθεν (1)
• ποίμανον (1)
• ποιμενίου (1)
• ποίμνα (1)
• ποιμνήϊον (1)
• ῾ποιμένα (1)
• Ποιμενίην (1)
• ποιμάνωρ (1)
• ποιμένιαι? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.