뜻

1. 양떼, 양, 떼

1. a flock, of sheep

예문

• ποῖμναι μὲν βασιλῆοσ εὔτριχεσ Αὐγείαο οὐ πᾶσαι βόσκονται ἰάν βόσιν οὐδ’ ἕνα χῶρον· (Theocritus, Idylls, 4)

  (테오크리토스, Idylls, 4)

• οὔτε γὰρ βόεσ ῥᾳδίωσ ὑπομένουσι βουκόλων ἀμέλειαν οὔτε αἰπόλια καὶ ποῖμναι τοὺσ φθείροντασ νομέασ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 2:1)

  (디오, 크리소토모스, 연설 (2), 2:1)

• ἐπὶ θάτερα δὲ μέρη τὸ πεδίον ἐνέμοντο βοῶν ἀγέλαι καὶ ποῖμναι καὶ τὰ πλησίον ἕλη φορβάδων ἵππων ἔγεμε. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 8 4:3)

  (디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 8 4:3)

• καὶ ταῦτα μὲν ποιεῦσι ὑμῖν γῆ τε καρπὸν ἐκφέροι καὶ γυναῖκέσ τε καὶ ποῖμναι τίκτοιεν, ἐοῦσι ἐσ τὸν ἅπαντα χρόνον ἐλευθέροισι· (Herodotus, The Histories, book 3, chapter 65 8:1)

  (헤로도토스, The Histories, book 3, chapter 65 8:1)

• ἀποκτείνασι δὲ τοῖσι Πελασγοῖσι τοὺσ σφετέρουσ παῖδάσ τε καὶ γυναῖκασ οὔτε γῆ καρπὸν ἔφερε οὔτε γυναῖκέσ τε καὶ ποῖμναι ὁμοίωσ ἔτικτον καὶ πρὸ τοῦ. (Herodotus, The Histories, book 6, chapter 139 2:1)

  (헤로도토스, The Histories, book 6, chapter 139 2:1)

유사 형태

• ποιμένα (76)
• ποιμένες (63)
• ποίμνια (56)
• ποιμένων (54)
• ποιμὴν (48)
• ποιμένι (42)
• ποιμένας (39)
• ποιμνίων (34)
• ποιμένος (31)
• ποίμνας (29)
• ποίμνιον (27)
• ποιμήν (23)
• ποιμνίοις (14)
• ποίμνης (14)
• ποιμαίνων (13)
• ποίμνην (11)
• ποιμέσι (10)
• ποιμέσιν (10)
• ποιμαίνει (9)
• ποιμνίου (9)
• ποιμανεῖ (9)
• ποίμναις (8)
• ποιμνίῳ (6)
• ποῖμναι (5)
• ποιμανῶ (4)
• ποιμανεῖς (3)
• ποιμενικὰ (2)
• ποίμνη (2)
• ποίμναν (2)
• ποίμαινε (2)
• ποίμνῃ (2)
• ποίμνῃσιν (2)
• ποιμα‐ (1)
• Ποιμανηνῷ (1)
• ποιμενική (1)
• ποιμνήιον (1)
• Ποίμανε (1)
• ποιμενίη (1)
• ποιμνῶν (1)
• ποιμενίων (1)
• ποιμνηίου (1)
• ποιμένά (1)
• ΠΟΙΜΑΙΝΩΝ (1)
• ποιμέν (1)
• Ποιμενίαν (1)
• ποίμνηθεν (1)
• ποίμανον (1)
• ποιμενίου (1)
• ποίμνα (1)
• ποιμνήϊον (1)
• ̔ποιμένα (1)
• Ποιμενίην (1)
• ποιμάνωρ (1)
• ποιμένιαι (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.