뜻

1. 자기 손으로 살아가는, 일용직의, 가난뱅이, 빈자, 거지

1. one who works for his daily bread, a day-labourer, a poor man, (beggar)
2. of a poor man, poor in

예문

• φάγονται πένητες καὶ ἐμπλησθήσονται, καὶ αἰνέσουσι Κύριον οἱ ἐκζητοῦντες αὐτόν. ζήσονται αἱ καρδίαι αὐτῶν εἰς αἰῶνα αἰῶνος. (Septuagint, Liber Psalmorum 21:27)

  (70인역 성경, 시편 21:27)

• οὐδ᾿ ἡμεῖς οὕτω πένητες εὐλόγου ἀπολογίας ὡς ὑπὸ ἀπορίας τὰ τοιαῦτα κρησφύγετα πρὸς τὴν κατηγορίαν ζητεῖν. (Lucian, Apologia 25:1)

  (루키아노스, Apologia 25:1)

• "τοῦτο ὡς ἤκουσεν ὁ δῆμος, πένητες ἄνθρωποι καὶ πρὸς διανομὰς κεχηνότες, ἀνέκραγον εὐθὺς ἕνα φιλόσοφον, ἕνα φιλόπατριν, ἕνα Διογένους καὶ Κράτητος ζηλωτήν. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:33)

  (루키아노스, De morte Peregrini, (no name) 9:33)

• ἡμεῖς μὲν οἱ πένητες γελῶμεν, ἀνιῶνται δὲ καὶ οἰμώζουσιν οἱ πλούσιοι. (Lucian, Cataplus, (no name) 15:5)

  (루키아노스, Cataplus, (no name) 15:5)

• Ἀθηναῖοι δὲ οἱ ἐν Ποτιδαίᾳ οἰκοῦντες δεόμενοι χρημάτων εἰς τὸν πόλεμον ἀπογράψασθαι ἅπασι συνέταξαν τὰς οὐσίας, μὴ ἁθρόας εἰς τὸν αὑτοῦ δῆμον ἕκαστον, ἀλλὰ κατὰ κτῆμα ἐν ᾧ τόπῳ ἕκαστον εἰή, ἵνα οἱ πένητες δύνωνται ὑποτιμᾶσθαι: (Aristotle, Economics, Book 2 33:1)

  (아리스토텔레스, 경제학, Book 2 33:1)

유사 형태

• πένης (161)
• πενήτων (124)
• πένητες (95)
• πένητας (88)
• πένητα (74)
• πένητος (44)
• πένησι (37)
• πένησιν (29)
• πένητι (25)
• πένηται (4)
• πένητ (3)
• πένητές (2)
• πένητά (2)
• πένηαι (1)
• πένητἰ (1)
• πένῃ (1)
• πένησίν? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.