Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

παρηγορέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: παρηγορέω παρηγορήσω παρησα

Structure: παρ (Prefix) + ἠγορέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: parh/goros

Sense

  1. to address, exhort, to advise
  2. to console, appease

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρηγόρω παρηγόρεις παρηγόρει
Dual παρηγόρειτον παρηγόρειτον
Plural παρηγόρουμεν παρηγόρειτε παρηγόρουσιν*
SubjunctiveSingular παρηγόρω παρηγόρῃς παρηγόρῃ
Dual παρηγόρητον παρηγόρητον
Plural παρηγόρωμεν παρηγόρητε παρηγόρωσιν*
OptativeSingular παρηγόροιμι παρηγόροις παρηγόροι
Dual παρηγόροιτον παρηγοροίτην
Plural παρηγόροιμεν παρηγόροιτε παρηγόροιεν
ImperativeSingular παρηγο͂ρει παρηγορεῖτω
Dual παρηγόρειτον παρηγορεῖτων
Plural παρηγόρειτε παρηγοροῦντων, παρηγορεῖτωσαν
Infinitive παρηγόρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παρηγορων παρηγορουντος παρηγορουσα παρηγορουσης παρηγορουν παρηγορουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρηγόρουμαι παρηγόρει, παρηγόρῃ παρηγόρειται
Dual παρηγόρεισθον παρηγόρεισθον
Plural παρηγοροῦμεθα παρηγόρεισθε παρηγόρουνται
SubjunctiveSingular παρηγόρωμαι παρηγόρῃ παρηγόρηται
Dual παρηγόρησθον παρηγόρησθον
Plural παρηγορώμεθα παρηγόρησθε παρηγόρωνται
OptativeSingular παρηγοροίμην παρηγόροιο παρηγόροιτο
Dual παρηγόροισθον παρηγοροίσθην
Plural παρηγοροίμεθα παρηγόροισθε παρηγόροιντο
ImperativeSingular παρηγόρου παρηγορεῖσθω
Dual παρηγόρεισθον παρηγορεῖσθων
Plural παρηγόρεισθε παρηγορεῖσθων, παρηγορεῖσθωσαν
Infinitive παρηγόρεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρηγορουμενος παρηγορουμενου παρηγορουμενη παρηγορουμενης παρηγορουμενον παρηγορουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρηγορήσω παρηγορήσεις παρηγορήσει
Dual παρηγορήσετον παρηγορήσετον
Plural παρηγορήσομεν παρηγορήσετε παρηγορήσουσιν*
OptativeSingular παρηγορήσοιμι παρηγορήσοις παρηγορήσοι
Dual παρηγορήσοιτον παρηγορησοίτην
Plural παρηγορήσοιμεν παρηγορήσοιτε παρηγορήσοιεν
Infinitive παρηγορήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
παρηγορησων παρηγορησοντος παρηγορησουσα παρηγορησουσης παρηγορησον παρηγορησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρηγορήσομαι παρηγορήσει, παρηγορήσῃ παρηγορήσεται
Dual παρηγορήσεσθον παρηγορήσεσθον
Plural παρηγορησόμεθα παρηγορήσεσθε παρηγορήσονται
OptativeSingular παρηγορησοίμην παρηγορήσοιο παρηγορήσοιτο
Dual παρηγορήσοισθον παρηγορησοίσθην
Plural παρηγορησοίμεθα παρηγορήσοισθε παρηγορήσοιντο
Infinitive παρηγορήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρηγορησομενος παρηγορησομενου παρηγορησομενη παρηγορησομενης παρηγορησομενον παρηγορησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρηγο͂ρουν παρηγο͂ρεις παρηγο͂ρειν*
Dual παρηγόρειτον παρηγορεῖτην
Plural παρηγόρουμεν παρηγόρειτε παρηγο͂ρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρηγοροῦμην παρηγόρου παρηγόρειτο
Dual παρηγόρεισθον παρηγορεῖσθην
Plural παρηγοροῦμεθα παρηγόρεισθε παρηγόρουντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρηγόρησα παρηγόρησας παρηγόρησεν*
Dual παρηγορήσατον παρηγορησάτην
Plural παρηγορήσαμεν παρηγορήσατε παρηγόρησαν
SubjunctiveSingular παρηγορήσω παρηγορήσῃς παρηγορήσῃ
Dual παρηγορήσητον παρηγορήσητον
Plural παρηγορήσωμεν παρηγορήσητε παρηγορήσωσιν*
OptativeSingular παρηγορήσαιμι παρηγορήσαις παρηγορήσαι
Dual παρηγορήσαιτον παρηγορησαίτην
Plural παρηγορήσαιμεν παρηγορήσαιτε παρηγορήσαιεν
ImperativeSingular παρηγόρησον παρηγορησάτω
Dual παρηγορήσατον παρηγορησάτων
Plural παρηγορήσατε παρηγορησάντων
Infinitive παρηγορήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρηγορησᾱς παρηγορησαντος παρηγορησᾱσα παρηγορησᾱσης παρηγορησαν παρηγορησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular παρηγορησάμην παρηγορήσω παρηγορήσατο
Dual παρηγορήσασθον παρηγορησάσθην
Plural παρηγορησάμεθα παρηγορήσασθε παρηγορήσαντο
SubjunctiveSingular παρηγορήσωμαι παρηγορήσῃ παρηγορήσηται
Dual παρηγορήσησθον παρηγορήσησθον
Plural παρηγορησώμεθα παρηγορήσησθε παρηγορήσωνται
OptativeSingular παρηγορησαίμην παρηγορήσαιο παρηγορήσαιτο
Dual παρηγορήσαισθον παρηγορησαίσθην
Plural παρηγορησαίμεθα παρηγορήσαισθε παρηγορήσαιντο
ImperativeSingular παρηγόρησαι παρηγορησάσθω
Dual παρηγορήσασθον παρηγορησάσθων
Plural παρηγορήσασθε παρηγορησάσθων
Infinitive παρηγορήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
παρηγορησαμενος παρηγορησαμενου παρηγορησαμενη παρηγορησαμενης παρηγορησαμενον παρηγορησαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to address

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION