Sense

1. infatuation, insanity, frenzy

Examples

• ἐπὶ δὲ τῷ τεθυμένῳ τόδε μέλοσ, παρακοπά, παραφορὰ φρενοδαλήσ, ὕμνοσ ἐξ Ἐρινύων, δέσμιοσ φρενῶν, ἀφόρ‐ μικτοσ, αὐονὰ βροτοῖσ. (Aeschylus, Eumenides, choral, ephymn 11)
• ἐπὶ δὲ τῷ τεθυμένῳ τόδε μέλοσ, παρακοπά, παραφορὰ φρενοδαλήσ, ὕμνοσ ἐξ Ἐρινύων, δέσμιοσ φρενῶν, ἀφόρ‐ μικτοσ, αὐονὰ βροτοῖσ. (Aeschylus, Eumenides, choral, ephymn 11)
• βροτοὺσ θρασύνει γὰρ αἰσχρόμητισ τάλαινα παρακοπὰ πρωτοπήμων. (Aeschylus, Agamemnon, choral, strophe 5 1:2)

Similar forms

• παράκοιτις (16)
• παράκοιτιν (15)
• παρακοῦσαι (9)
• παρακούσας (8)
• παρακούειν (8)
• παρακομιδὴν (7)
• παρακοίτι (4)
• παρακολουθῇ (4)
• παρακούσῃ (4)
• παρακούων (3)
• παρακομίσαι (3)
• παρακομίζων (3)
• παρακολουθῶ (3)
• παρακοίτῃ (3)
• παρακομίσας (3)
• παρακοῦσαί (2)
• παρακοίτην (2)
• παρακοπὴν (2)
• παρακούοντα (2)
• παρακοίτας (2)
• παράκοιτοι (2)
• παρακοπὴ (2)
• παρακούει (2)
• παρακόψαντα (2)
• παρακοπῆς (2)
• παρακοπά (2)
• παρακόψαι (2)
• παρακοίτης (2)
• παρακούουσι (2)
• παρακόπτειν (2)
• παρακοπὰ (1)
• παράκοποι (1)
• παρακορήσων (1)
• παρακολλᾷν (1)
• παρακόπῳ (1)
• παρακούσητε (1)
• παρακομιδὴ (1)
• παράκοπος (1)
• παρακούσεις (1)
• παρακόφας (1)
• παρακομισθῇ (1)
• παρακορῆσαι (1)
• παρακούωμεν (1)
• παρακοίτοις (1)
• παρακομιεῖν (1)
• παρακοπῇ (1)
• παρακόπτοι (1)
• παρακούεις (1)
• παρακούσῃς (1)
• παρακοῆς (1)
• παρακομιδάς (1)
• παρακομίζει (1)
• παρακοπαὶ (1)
• παράκοπον (1)
• παρακόσμως (1)
• παρακοάς (1)
• παρακοπήν (1)
• παρακοπῶν (1)
• παρακούσωσι (1)
• παρακοιτεῖ (1)
• παράκοιτοί (1)
• παρακονᾷ (1)
• παρακοπή (1)
• παρακόψασιν (1)
• παρακοήν (1)
• παρακομιδαὶ (1)
• παρακόμιζ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.