Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὀχετεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὀχετεύω ὀχετεύσω

Structure: ὀχετεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: o)xeto/s

Sense

  1. to conduct, by a conduit or canal, to be conducted, conveyed

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀχετεύω ὀχετεύεις ὀχετεύει
Dual ὀχετεύετον ὀχετεύετον
Plural ὀχετεύομεν ὀχετεύετε ὀχετεύουσιν*
SubjunctiveSingular ὀχετεύω ὀχετεύῃς ὀχετεύῃ
Dual ὀχετεύητον ὀχετεύητον
Plural ὀχετεύωμεν ὀχετεύητε ὀχετεύωσιν*
OptativeSingular ὀχετεύοιμι ὀχετεύοις ὀχετεύοι
Dual ὀχετεύοιτον ὀχετευοίτην
Plural ὀχετεύοιμεν ὀχετεύοιτε ὀχετεύοιεν
ImperativeSingular ὀχέτευε ὀχετευέτω
Dual ὀχετεύετον ὀχετευέτων
Plural ὀχετεύετε ὀχετευόντων, ὀχετευέτωσαν
Infinitive ὀχετεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀχετευων ὀχετευοντος ὀχετευουσα ὀχετευουσης ὀχετευον ὀχετευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀχετεύομαι ὀχετεύει, ὀχετεύῃ ὀχετεύεται
Dual ὀχετεύεσθον ὀχετεύεσθον
Plural ὀχετευόμεθα ὀχετεύεσθε ὀχετεύονται
SubjunctiveSingular ὀχετεύωμαι ὀχετεύῃ ὀχετεύηται
Dual ὀχετεύησθον ὀχετεύησθον
Plural ὀχετευώμεθα ὀχετεύησθε ὀχετεύωνται
OptativeSingular ὀχετευοίμην ὀχετεύοιο ὀχετεύοιτο
Dual ὀχετεύοισθον ὀχετευοίσθην
Plural ὀχετευοίμεθα ὀχετεύοισθε ὀχετεύοιντο
ImperativeSingular ὀχετεύου ὀχετευέσθω
Dual ὀχετεύεσθον ὀχετευέσθων
Plural ὀχετεύεσθε ὀχετευέσθων, ὀχετευέσθωσαν
Infinitive ὀχετεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀχετευομενος ὀχετευομενου ὀχετευομενη ὀχετευομενης ὀχετευομενον ὀχετευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀχετεύσω ὀχετεύσεις ὀχετεύσει
Dual ὀχετεύσετον ὀχετεύσετον
Plural ὀχετεύσομεν ὀχετεύσετε ὀχετεύσουσιν*
OptativeSingular ὀχετεύσοιμι ὀχετεύσοις ὀχετεύσοι
Dual ὀχετεύσοιτον ὀχετευσοίτην
Plural ὀχετεύσοιμεν ὀχετεύσοιτε ὀχετεύσοιεν
Infinitive ὀχετεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀχετευσων ὀχετευσοντος ὀχετευσουσα ὀχετευσουσης ὀχετευσον ὀχετευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὀχετεύσομαι ὀχετεύσει, ὀχετεύσῃ ὀχετεύσεται
Dual ὀχετεύσεσθον ὀχετεύσεσθον
Plural ὀχετευσόμεθα ὀχετεύσεσθε ὀχετεύσονται
OptativeSingular ὀχετευσοίμην ὀχετεύσοιο ὀχετεύσοιτο
Dual ὀχετεύσοισθον ὀχετευσοίσθην
Plural ὀχετευσοίμεθα ὀχετεύσοισθε ὀχετεύσοιντο
Infinitive ὀχετεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὀχετευσομενος ὀχετευσομενου ὀχετευσομενη ὀχετευσομενης ὀχετευσομενον ὀχετευσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠχέτευον ὠχέτευες ὠχέτευεν*
Dual ὠχετεύετον ὠχετευέτην
Plural ὠχετεύομεν ὠχετεύετε ὠχέτευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὠχετευόμην ὠχετεύου ὠχετεύετο
Dual ὠχετεύεσθον ὠχετευέσθην
Plural ὠχετευόμεθα ὠχετεύεσθε ὠχετεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἅπασα γὰρ ὑπόνομοσ οὖσα μεγάλαισ καὶ συνεχέσι τάφροισ, δι’ ὧν ὀχετεύεται τὸ ὕδωρ, καὶ πολλὰσ ἀναπνοὰσ στομάτων ἔχουσα, διὰ τούτων ἀνίησι τὸ κατακλεισθὲν πνεῦμα ἐν αὐτῇ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 16, chapter 6 3:2)
  • ἤρξατο δὲ καὶ τὰσ ὑπονόμουσ ὀρύττειν τάφρουσ, δι’ ὧν ἐπὶ τὸν Τέβεριν ὀχετεύεται πᾶν τὸ συρρέον ἐκ τῶν στενωπῶν ὕδωρ, ἔργα θαυμαστὰ καὶ κρείττω λόγου κατασκευασάμενοσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 67 7:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION