Hellas Alive Dictionary - διοχετευομαι

Ancient Greek Dictionary

Non-contract Verb; 이상동사 Transliteration:

Principal Part: διοχετεύομαι

Structure: δι (Prefix) + ὀχετεύ (Stem) + ομαι (Ending)

Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	διοχετεύομαι	διοχετεύει, διοχετεύῃ	διοχετεύεται
	Dual		διοχετεύεσθον	διοχετεύεσθον
	Plural	διοχετευόμεθα	διοχετεύεσθε	διοχετεύονται
Subjunctive	Singular	διοχετεύωμαι	διοχετεύῃ	διοχετεύηται
	Dual		διοχετεύησθον	διοχετεύησθον
	Plural	διοχετευώμεθα	διοχετεύησθε	διοχετεύωνται
Optative	Singular	διοχετευοίμην	διοχετεύοιο	διοχετεύοιτο
	Dual		διοχετεύοισθον	διοχετευοίσθην
	Plural	διοχετευοίμεθα	διοχετεύοισθε	διοχετεύοιντο
Imperative	Singular		διοχετεύου	διοχετευέσθω
	Dual		διοχετεύεσθον	διοχετευέσθων
	Plural		διοχετεύεσθε	διοχετευέσθων, διοχετευέσθωσαν
Infinitive		διοχετεύεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		διοχετευομενος διοχετευομενου	διοχετευομενη διοχετευομενης	διοχετευομενον διοχετευομενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

πλημμυρεῖ γὰρ ὁ Εὐφράτησ κατὰ τὴν ἀρχὴν τοῦ θέρουσ ἀπὸ τοῦ ἐάροσ ἀρξάμενοσ, ἡνίκα τήκονται αἱ χιόνεσ αἱ ἀπὸ τῆσ Ἀρμενίασ, ὥστ’ ἀνάγκη λιμνάζειν καὶ κατακλύζεσθαι τὰσ ἀρούρασ, εἰ μὴ διοχετεύει τισ ταφρείαισ καὶ διώρυξι τὸ ἐκπῖπτον τοῦ ῥοῦ καὶ ἐπιπολάζον ὕδωρ, καθάπερ καὶ ἐν Αἰγύπτῳ τὸ τοῦ Νείλου· (Strabo, Geography, book 16, chapter 1 18:7)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

bab2min@gmail.com