Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐποχετεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐποχετεύω ἐποχετεύσω

Structure: ἐπ (Prefix) + ὀχετεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to carry, by sluices or courses

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐποχετεύω ἐποχετεύεις ἐποχετεύει
Dual ἐποχετεύετον ἐποχετεύετον
Plural ἐποχετεύομεν ἐποχετεύετε ἐποχετεύουσιν*
SubjunctiveSingular ἐποχετεύω ἐποχετεύῃς ἐποχετεύῃ
Dual ἐποχετεύητον ἐποχετεύητον
Plural ἐποχετεύωμεν ἐποχετεύητε ἐποχετεύωσιν*
OptativeSingular ἐποχετεύοιμι ἐποχετεύοις ἐποχετεύοι
Dual ἐποχετεύοιτον ἐποχετευοίτην
Plural ἐποχετεύοιμεν ἐποχετεύοιτε ἐποχετεύοιεν
ImperativeSingular ἐποχέτευε ἐποχετευέτω
Dual ἐποχετεύετον ἐποχετευέτων
Plural ἐποχετεύετε ἐποχετευόντων, ἐποχετευέτωσαν
Infinitive ἐποχετεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐποχετευων ἐποχετευοντος ἐποχετευουσα ἐποχετευουσης ἐποχετευον ἐποχετευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐποχετεύομαι ἐποχετεύει, ἐποχετεύῃ ἐποχετεύεται
Dual ἐποχετεύεσθον ἐποχετεύεσθον
Plural ἐποχετευόμεθα ἐποχετεύεσθε ἐποχετεύονται
SubjunctiveSingular ἐποχετεύωμαι ἐποχετεύῃ ἐποχετεύηται
Dual ἐποχετεύησθον ἐποχετεύησθον
Plural ἐποχετευώμεθα ἐποχετεύησθε ἐποχετεύωνται
OptativeSingular ἐποχετευοίμην ἐποχετεύοιο ἐποχετεύοιτο
Dual ἐποχετεύοισθον ἐποχετευοίσθην
Plural ἐποχετευοίμεθα ἐποχετεύοισθε ἐποχετεύοιντο
ImperativeSingular ἐποχετεύου ἐποχετευέσθω
Dual ἐποχετεύεσθον ἐποχετευέσθων
Plural ἐποχετεύεσθε ἐποχετευέσθων, ἐποχετευέσθωσαν
Infinitive ἐποχετεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐποχετευομενος ἐποχετευομενου ἐποχετευομενη ἐποχετευομενης ἐποχετευομενον ἐποχετευομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὸ δὲ ἀπορρέον ἦγον ἐπὶ τὸ τοῦ Ποσειδῶνοσ ἄλσοσ, δένδρα παντοδαπὰ κάλλοσ ὕψοσ τε δαιμόνιον ὑπ’ ἀρετῆσ τῆσ γῆσ ἔχοντα, καὶ ἐπὶ τοὺσ ἔξω κύκλουσ δι’ ὀχετῶν κατὰ τὰσ γεφύρασ ἐπωχέτευον· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 76:1)
  • ὁ μὲν οὖν ἕτεροσ πληρωσάμενοσ μήτ’ ἐποχετεύοι μήτε τι φροντίζοι, ἀλλ’ ἕνεκα τούτων ἡσυχίαν ἔχοι· (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 284:1)
  • ἕλξεισ κονιορτοῦ δέονται, ταῖσ δὲ φιλικαῖσ λαβαῖσ ὁ οἶνοσ ἁφὴν ἐνδίδωσι μιγνύμενοσ λόγῳ λόγοσ γὰρ αὐτῷ τὸ φιλάνθρωπον καὶ ἠθοποιὸν ἐπὶ τὴν ψυχὴν ἐκ τοῦ σώματοσ ἐποχετεύει καὶ συνδίδωσιν· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 4, chapter 0 9:1)

Synonyms

  1. to carry

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION