뜻

1. the roof of a house, the ceiling of a room

예문

• καὶ γὰρ θυρώματα καὶ τοῖχοι καὶ ὀροφαὶ δι’ ἐλέφαντοσ καὶ χρυσοῦ καὶ ἀργύρου λιθοκολλήτου τυγχάνει διαπεποικιλμένα. (Strabo, Geography, book 16, chapter 4 37:15)

  (스트라본, 지리학, book 16, chapter 4 37:15)

• ὀροφαὶ δ’ αὐταῖσ ἦσαν ἐκ κέδρου φατνώμασιν ἀνεξεσμέναι. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 8 124:2)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 8 124:2)

• αἱ δ’ ὀροφαὶ ξύλοισ ἐξήσκηντο γλυφαῖσ πολυτρόποισ σχημάτων ἰδέαισ, καὶ τὸ τῆσ μέσησ βάθοσ ἐπὶ μεῖζον ἠγείρετο περιδεδομημένου τοῖσ ἐπιστυλίοισ προμετωπιδίου τοίχου κίονασ ἔχοντοσ ἐνδεδομημένουσ καὶ ξεστοῦ παντὸσ ὄντοσ, ὡσ ἄπιστα τοῖσ οὐκ εἰδόσιν καὶ σὺν ἐκπλήξει θεατὰ τοῖσ ἐντυγχάνουσιν εἶναι. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 15 492:1)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 15 492:1)

유사 형태

• ὄροφον (30)
• ὀροφὴν (21)
• ὀροφῆς (19)
• ὀρόφου (16)
• ὄροφος (12)
• ὀροφὰς (7)
• ὀρόφους (6)
• ὀρόφῳ (6)
• ὀροφάς (4)
• ὀρόφων (3)
• ὀροφαὶ (3)
• ὀροφήν (3)
• ὀροφὴ (3)
• ὀροφή (2)
• ὀρόφοις (2)
• ὀροφαῖς (2)
• ὄροφοι (2)
• ὀρόφωμα (2)
• ὀροφῶν (2)
• ὀροφῇ (1)
• ὀροφίας (1)
• ὄροφός (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.