뜻

1. to take an oath, to swear by, made oath

예문

• οὗτοσ κύριοσ, τύραννοσ ὤν, πάσησ ὑπὲρ γῆσ Δαναϊδῶν ὁρκωμοτεῖν. (Euripides, Suppliants, episode15)

  (에우리피데스, Suppliants, episode15)

• "μὴ καί τισ ὑπίδηται τῶν ὁρώντων ἐφ’ ὅτῳ ὁρκωμοτοῦμεν, ἀλλὰ εἰσ τὸ ἱερὸν τοῦ Ἄρεωσ τουτὶ εἰσελθόντεσ, ἐπικλεισάμενοι τὰσ θύρασ ὀμνύωμεν, ἀκουσάτω δὲ μηδείσ· (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 49:8)

  (루키아노스, Toxaris vel amicitia, (no name) 49:8)

• θύσαντεσ ὁρκωμοτεῖν τοῖσ Ἠπειρώταισ καὶ ὁρκίζειν, αὐτοὶ μὲν ἄρξειν κατὰ τοὺσ νόμουσ, ἐκείνουσ δὲ τὴν βασιλείαν διαφυλάξειν κατὰ τοὺσ νόμουσ, ταῦτ’ οὖν ἐδρᾶτο ἀμφοτέρων τῶν βασιλέων παρόντων, καὶ συνῆσαν ἀλλήλοισ μετὰ τῶν φίλων, δῶρα πολλὰ τὰ μὲν διδόντεσ, τὰ δὲ λαμβάνοντεσ, ἐνταῦθα δὴ Γέλων, ἀνήρ πιστὸσ Νεοπτολέμῳ, δεξιωσάμενοσ φιλοφρόνωσ τὸν Πύρρον ἐδωρήσατο βοῶν ἀροτήρων δυσὶ ζεύγεσι. (Plutarch, chapter 5 2:3)

  (플루타르코스, chapter 5 2:3)

• ἦμεν δ’ ἑτοῖμοι καὶ μύδρουσ αἴρειν χεροῖν καὶ πῦρ διέρπειν καὶ θεοὺσ ὁρκωμοτεῖν, τὸ μήτε δρᾶσαι μήτε τῳ ξυνειδέναι τὸ πρᾶγμα βουλεύσαντι μηδ’ εἰργασμένῳ. (Sophocles, Antigone, episode 2:19)

  (소포클레스, Antigone, episode 2:19)

유사 형태

• ὁρκωμοτεῖν (3)
• ὁρκωμοτήσας (1)
• ὁρκωμοτῆσαι (1)
• ὁρκωμοτοῦμεν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.