Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ὁμονοέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὁμονοέω ὁμονοήσω

Structure: ὁμονοέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: o(mo/noos

Sense

  1. to be of one mind, agree together, live in harmony, united
  2. to live in harmony with

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμονόω ὁμονόεις ὁμονόει
Dual ὁμονόειτον ὁμονόειτον
Plural ὁμονόουμεν ὁμονόειτε ὁμονόουσιν*
SubjunctiveSingular ὁμονόω ὁμονόῃς ὁμονόῃ
Dual ὁμονόητον ὁμονόητον
Plural ὁμονόωμεν ὁμονόητε ὁμονόωσιν*
OptativeSingular ὁμονόοιμι ὁμονόοις ὁμονόοι
Dual ὁμονόοιτον ὁμονοοίτην
Plural ὁμονόοιμεν ὁμονόοιτε ὁμονόοιεν
ImperativeSingular ὁμονο͂ει ὁμονοεῖτω
Dual ὁμονόειτον ὁμονοεῖτων
Plural ὁμονόειτε ὁμονοοῦντων, ὁμονοεῖτωσαν
Infinitive ὁμονόειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμονοων ὁμονοουντος ὁμονοουσα ὁμονοουσης ὁμονοουν ὁμονοουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμονόουμαι ὁμονόει, ὁμονόῃ ὁμονόειται
Dual ὁμονόεισθον ὁμονόεισθον
Plural ὁμονοοῦμεθα ὁμονόεισθε ὁμονόουνται
SubjunctiveSingular ὁμονόωμαι ὁμονόῃ ὁμονόηται
Dual ὁμονόησθον ὁμονόησθον
Plural ὁμονοώμεθα ὁμονόησθε ὁμονόωνται
OptativeSingular ὁμονοοίμην ὁμονόοιο ὁμονόοιτο
Dual ὁμονόοισθον ὁμονοοίσθην
Plural ὁμονοοίμεθα ὁμονόοισθε ὁμονόοιντο
ImperativeSingular ὁμονόου ὁμονοεῖσθω
Dual ὁμονόεισθον ὁμονοεῖσθων
Plural ὁμονόεισθε ὁμονοεῖσθων, ὁμονοεῖσθωσαν
Infinitive ὁμονόεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμονοουμενος ὁμονοουμενου ὁμονοουμενη ὁμονοουμενης ὁμονοουμενον ὁμονοουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμονοήσω ὁμονοήσεις ὁμονοήσει
Dual ὁμονοήσετον ὁμονοήσετον
Plural ὁμονοήσομεν ὁμονοήσετε ὁμονοήσουσιν*
OptativeSingular ὁμονοήσοιμι ὁμονοήσοις ὁμονοήσοι
Dual ὁμονοήσοιτον ὁμονοησοίτην
Plural ὁμονοήσοιμεν ὁμονοήσοιτε ὁμονοήσοιεν
Infinitive ὁμονοήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμονοησων ὁμονοησοντος ὁμονοησουσα ὁμονοησουσης ὁμονοησον ὁμονοησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὁμονοήσομαι ὁμονοήσει, ὁμονοήσῃ ὁμονοήσεται
Dual ὁμονοήσεσθον ὁμονοήσεσθον
Plural ὁμονοησόμεθα ὁμονοήσεσθε ὁμονοήσονται
OptativeSingular ὁμονοησοίμην ὁμονοήσοιο ὁμονοήσοιτο
Dual ὁμονοήσοισθον ὁμονοησοίσθην
Plural ὁμονοησοίμεθα ὁμονοήσοισθε ὁμονοήσοιντο
Infinitive ὁμονοήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὁμονοησομενος ὁμονοησομενου ὁμονοησομενη ὁμονοησομενης ὁμονοησομενον ὁμονοησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὡμονο͂ουν ὡμονο͂εις ὡμονο͂ειν*
Dual ὡμονόειτον ὡμονοεῖτην
Plural ὡμονόουμεν ὡμονόειτε ὡμονο͂ουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὡμονοοῦμην ὡμονόου ὡμονόειτο
Dual ὡμονόεισθον ὡμονοεῖσθην
Plural ὡμονοοῦμεθα ὡμονόεισθε ὡμονόουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • βούλει οὖν, ἐπειδὴ ὁμονοοῦμεν ὅτι ζητητέον περὶ οὗ μή τισ οἶδεν, ἐπιχειρήσωμεν κοινῇ ζητεῖν τί ποτ’ ἐστὶν ἀρετή; (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 101:1)
  • ἄγε δή, ἔφη, ἐπειδὴ ὁμονοοῦμεν ταῦτα, πέμψατε ἀπὸ λόχου ἕκαστοσ πέντε ἄνδρασ τῶν σπουδαιοτάτων· (Xenophon, Cyropaedia, , chapter 2 53:4)

Synonyms

  1. to be of one mind

  2. to live in harmony with

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION