Sense

1. to be qualmish, suffer from seasickness or nausea

Examples

• ὁ γὰρ ἡγεμὼν αὐτῶν τοῦ γένουσ Ναύτιοσ ἀπὸ τῶν σὺν Αἰνείᾳ στειλάντων τὴν ἀποικίαν, ὃσ ἦν Ἀθηνᾶσ ἱερεὺσ Πολιάδοσ καὶ τὸ ξόανον ἀπηνέγκατο τῆσ θεᾶσ μετανιστάμενοσ, ὃ διεφύλαττον ἄλλοι παρ’ ἄλλων μεταλαμβάνοντεσ οἱ τοῦ γένουσ ὄντεσ τοῦ Ναυτίων· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 69 2:1)
• ἄγροικοσ ἄνθρωποσ ναυτιῶν ἢ γύναιον, ἐὰν ἴδῃ πέτρασ, γῆν ἑωρακέναι δοκεῖ καὶ λιμένα, καὶ δεῖται προσσχεῖν. (Dio, Chrysostom, Orationes, 42:1)
• ὅτι δ’ εὐκόλωσ τε καὶ ῥᾳδίωσ ἀεί πωσ πρότερον δυσχεραίνων τὸ ὕδωρ καὶ ναυτιῶν. (Aristides, Aelius, Orationes, 8:10)

Similar forms

• ναυτικὸν (139)
• ναυτικοῦ (82)
• ναυτικόν (53)
• ναυτικὴν (49)
• ναυτικῷ (43)
• ναυτικῆς (39)
• ναυτικὰ (31)
• ναυτικὸς (30)
• ναυτιλίης (29)
• ναυτιλίας (22)
• ναυτικὰς (19)
• ναυτικῶν (18)
• ναυτικοῖς (16)
• ναυτικήν (14)
• Ναύτιος (14)
• ναυτικαῖς (14)
• ναυτικῇ (14)
• ναυτίη (12)
• ναυτικὴ (10)
• ναυτιῶντες (8)
• ναυτικοὺς (8)
• ναυτίλοι (8)
• ναυτιλίην (7)
• ναυτικάς (7)
• ναυτίλοις (6)
• ναυτίλε (6)
• ναυτίαν (6)
• ναυτίλων (6)
• ναυτικοὶ (5)
• ναυτιώδεις (5)
• ναυτιλίαν (5)
• ναυτικά (5)
• ναυτίλος (4)
• ναυτίῃ (4)
• ναυτίας (4)
• ναυτιᾶν (4)
• ναυτιᾷ (3)
• ναυτιλίῃσι (3)
• ναυτίλῳ (3)
• ναυτίλον (3)
• Ναύτιον (3)
• ναυτιλίᾳ (2)
• ναυτιᾷς (2)
• ναυτιώδης (2)
• ναυτιλίαι (2)
• ναυτιῶσι (2)
• ναυτικαί (2)
• ναυτιλίη (2)
• ναυτιῶ (2)
• ναυτιῶν (2)
• ναυτική (2)
• ναυτιώδη (2)
• ναυτιλίῃ (2)
• ναυτίλοισι (2)
• Ναυτίου (2)
• ναυτικοί (2)
• ναυτιῶσιν (2)
• ναυτιξας (1)
• ναυτικαὶ (1)
• Ναυτίῳ (1)
• ναυτίαις (1)
• ναυτία (1)
• ναυτιάσας (1)
• ναυτίην (1)
• ναυ]τικοῖς (1)
• ναυτίᾳ (1)
• ναυτιξις (1)
• ναυτιλία (1)
• ναυτίλους (1)
• ναυτιώδεϊ (1)
• ναυτιώντων (1)
• ναυτικῶς (1)
• Ναυτίων (1)
• ναυτικούς (1)
• ναυτιλίαις (1)
• ναυτίλλεο (1)
• ναυτιῶδες (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.