μυρσίνη
First declension Noun; Feminine
Transliteration:
Principal Part:
μυρσίνη
Structure:
μυρσιν
(Stem)
+
η
(Ending)
Sense
- a branch or wreath of myrtle
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ ἀντὶ τῆσ στοιβῆσ ἀναβήσεται κυπάρισσοσ, ἀντὶ δὲ τῆσ κονύζησ ἀναβήσεται μυρσίνη. και ἔσται Κύριοσ εἰσ ὄνομα καὶ εἰσ σημεῖον αἰώνιον καὶ οὐκ ἐκλείψει. (Septuagint, Liber Isaiae 55:13)
- δεύτερον δὲ τὸν Ἀπρίλλιον, ἐπώνυμον ὄντα τῆσ Ἀφροδίτησ, ἐν ᾧ θύουσί τε τῇ θεῷ καὶ ταῖσ καλάνδαισ αἱ γυναῖκεσ ἐστεφανωμέναι μυρσίνῃ λούονται, τινὲσ δὲ οὐ διὰ τὴν Ἀφροδίτην τὸν Ἀπρίλλιὸν φασιν, ἀλλ’ ὥσπερ ἔχει τοὔνομα ψιλόν, Ἀπρίλλιον κεκλῆσθαι τὸν μῆνα τῆσ ἐαρινῆσ ὡρ́ασ ἀκμαζούσησ ἀνοίγοντα καὶ ἀνακαλύπτοντα τοὺσ βλαστοὺσ τῶν φυτῶν τοῦτο γὰρ ἡ γλῶττα σημαίνει. (Plutarch, Numa, chapter 19 2:2)
- "πλὴν εἴ τι θερμόν ἐστιν ἢ λιπαρὸν ὡσ ἐλαῖαι καὶ δάφναι καὶ φοίνικεσ ἢ διερὸν ὡσ μυρσίνη καὶ κιττόσ; (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 8, 16:9)
- τῶν δὲ ὡσ ἑκάστῳ θύειν θέλῃ, ἐσ χῶρον καθαρὸν ἀγαγὼν τὸ κτῆνοσ καλέει τὸν θεόν, ἐστεφανωμένοσ τὸν τιάραν μυρσίνῃ μάλιστα. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 132 2:3)
- ἐσ ταύτην κοντὸν κατιεῖσι ἐπ’ ἄκρῳ μυρσίνην προσδήσαντεσ καὶ ἔπειτα ἀναφέρουσι τῇ μυρσίνῃ πίσσαν, ὀδμὴν μὲν ἔχουσαν ἀσφάλτου, τὰ δ’ ἄλλα τῆσ Πιερικῆσ πίσσησ ἀμείνω. (Herodotus, The Histories, book 4, chapter 195 3:2)
Synonyms
-
a branch or wreath of myrtle