뜻

1. 세입자, 거주자, 일시 체류자

1. one who pays rent, a tenant

예문

• "καὶ τοῦ Ἰσμηνίου τῇ θυσίᾳ προσαυλοῦντος, ὡς οὐκ ἐκαλλιέρει, παρελόμενος τοὺς αὐλοὺς ὁ μισθωτὴς ηὔλησε γελοίως: (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 2, 10:13)

  (플루타르코스, Quaestiones Convivales, book 2, 10:13)

• ὁ δὲ πρότερον ἐκ μισθωτῆς οἰκίας ἐξιὼν εἰς τὴν διευς οἰκίαν τοῦ τότε πλουτοῦντος ἀνθρώπου ταῖς ἐκ Δήλου προσόδοις εἰσηνέχθη, κεκοσμημένην στρωμναῖς τε καὶ γραφαῖς καὶ ἀνδριᾶσι καὶ ἀργυρωμάτων ἐκθέσει, ἀφ ἧς ἐξῄει χλαμύδα λαμπρὰν ἐπισύρων καὶ περικείμενος δακτύλιον χρυσίου ἐγγεγλυμμένην ἔχοντα τὴν Μιθριδάτου εἰκόνα: (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 49 2:2)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 49 2:2)

유사 형태

• μισθωτὸς (15)
• μισθωτοὶ (10)
• μισθωτοὺς (8)
• μισθωτοῦ (8)
• μισθωτὸν (7)
• μισθωτοῖς (6)
• μισθωτοί (4)
• μισθωτός (4)
• μισθωτῶν (4)
• μισθωτούς (3)
• μισθωτῷ (2)
• μισθωτὴς (1)
• μισθωτόν (1)
• μισθωτὲ (1)
• μισθωταί (1)
• μισθωτικῇ (1)
• μισθωτῆς (1)
• μισθωταῖς (1)
• μισθωτικὴ (1)
• μισθωτῇ (1)
• μισθωταὶ (1)
• μισθωτικήν? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.