Sense

1. moon

Examples

• οὐ μὴν οὐδ’ υἱὸσ Μήνησ ἀγέραστον ἔθηκεν Μουσαῖοσ, Χαρίτων ἤρανοσ, Ἀντιόπην· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 71 1:4)
• "αὐτή τε γὰρ ἄδηλόσ ἐστι τηνικαῦτα κἀκεῖνον ἀπέκρυψε καὶ ἠφάνισε πολλάκισ ἀπεσκέδασεν δὲ οἱ αὐγάσ ὥσπερ φησιν Ἐμπεδοκλῆσ ἐσ γαῖαν καθύπερθεν, ἀπεσκνίφωσε δὲ γαίησ τόσσον, ὅσον τ’ εὖροσ γλαυκώπιδοσ ἔπλετο μήνησ, καθάπερ εἰσ νύκτα καὶ σκότοσ οὐκ εἰσ ἄστρον ἑτερο τοῦ φωτὸσ ἐμπεσόντοσ. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 16 2:18)
• ρὸσ μειλίσσετ’ ἀυτμή, καὶ ποταμοὺσ ἵστησιν ἄφαρ κελαδεινὰ ῥέοντασ, ἄστρα τε καὶ μήνησ ἱερῆσ ἐπέδησε κελεύθουσ. (Apollodorus, Argonautica, book 3 9:43)
• κόπτε δ’ ἀκάνθαισ ἄκρον ὕδωρ, αἵ τε σκολιοῖσ ἐπινειόθι κέντροισ μήνησ ὡσ κεράεσσιν ἐειδόμεναι διχόωντο. (Apollodorus, Argonautica, book 4 26:8)
• νύκτ’ ὀλοὴν οὐκ ἄστρα διίσχανεν, οὐκ ἀμαρυγαὶ μήνησ· (Apollodorus, Argonautica, book 4 27:24)

Similar forms

• μὴν (5001)
• μήν (463)
• μηνὸς (302)
• μῆνας (287)
• μηνὶ (192)
• μῆνα (127)
• μηνός (126)
• μηνῶν (121)
• μῆνιν (99)
• μηνί (33)
• μῆνες (31)
• μῆνις (24)
• Μήνης (10)
• μήνη (9)
• μῆν (5)
• μηνύω (5)
• μῆνές (5)
• μῆνάς (4)
• Μηνᾶν (4)
• Μηνᾶς (4)
• μήνιε (3)
• μήνην (3)
• μήνι (2)
• μήνυέ (2)
• Μηνᾶ (2)
• μὴν> (1)
• μῆνά (1)
• Μήνῃ (1)
• <μὴν> (1)
• μῆνίν (1)
• μην (1)
• μῆνα· (1)
• [μὴν] (1)
• μηνιῶ (1)
• μὴ[ν (1)
• Μηνᾷ (1)
• μηνί‧ (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary