Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μετοκλάζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: μετοκλάζω μετοκλάσω

Structure: μετ (Prefix) + ὀκλάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to keep changing from one knee to another

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετοκλάζω μετοκλάζεις μετοκλάζει
Dual μετοκλάζετον μετοκλάζετον
Plural μετοκλάζομεν μετοκλάζετε μετοκλάζουσιν*
SubjunctiveSingular μετοκλάζω μετοκλάζῃς μετοκλάζῃ
Dual μετοκλάζητον μετοκλάζητον
Plural μετοκλάζωμεν μετοκλάζητε μετοκλάζωσιν*
OptativeSingular μετοκλάζοιμι μετοκλάζοις μετοκλάζοι
Dual μετοκλάζοιτον μετοκλαζοίτην
Plural μετοκλάζοιμεν μετοκλάζοιτε μετοκλάζοιεν
ImperativeSingular μετόκλαζε μετοκλαζέτω
Dual μετοκλάζετον μετοκλαζέτων
Plural μετοκλάζετε μετοκλαζόντων, μετοκλαζέτωσαν
Infinitive μετοκλάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μετοκλαζων μετοκλαζοντος μετοκλαζουσα μετοκλαζουσης μετοκλαζον μετοκλαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετοκλάζομαι μετοκλάζει, μετοκλάζῃ μετοκλάζεται
Dual μετοκλάζεσθον μετοκλάζεσθον
Plural μετοκλαζόμεθα μετοκλάζεσθε μετοκλάζονται
SubjunctiveSingular μετοκλάζωμαι μετοκλάζῃ μετοκλάζηται
Dual μετοκλάζησθον μετοκλάζησθον
Plural μετοκλαζώμεθα μετοκλάζησθε μετοκλάζωνται
OptativeSingular μετοκλαζοίμην μετοκλάζοιο μετοκλάζοιτο
Dual μετοκλάζοισθον μετοκλαζοίσθην
Plural μετοκλαζοίμεθα μετοκλάζοισθε μετοκλάζοιντο
ImperativeSingular μετοκλάζου μετοκλαζέσθω
Dual μετοκλάζεσθον μετοκλαζέσθων
Plural μετοκλάζεσθε μετοκλαζέσθων, μετοκλαζέσθωσαν
Infinitive μετοκλάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μετοκλαζομενος μετοκλαζομενου μετοκλαζομενη μετοκλαζομενης μετοκλαζομενον μετοκλαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετοκλάσω μετοκλάσεις μετοκλάσει
Dual μετοκλάσετον μετοκλάσετον
Plural μετοκλάσομεν μετοκλάσετε μετοκλάσουσιν*
OptativeSingular μετοκλάσοιμι μετοκλάσοις μετοκλάσοι
Dual μετοκλάσοιτον μετοκλασοίτην
Plural μετοκλάσοιμεν μετοκλάσοιτε μετοκλάσοιεν
Infinitive μετοκλάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μετοκλασων μετοκλασοντος μετοκλασουσα μετοκλασουσης μετοκλασον μετοκλασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετοκλάσομαι μετοκλάσει, μετοκλάσῃ μετοκλάσεται
Dual μετοκλάσεσθον μετοκλάσεσθον
Plural μετοκλασόμεθα μετοκλάσεσθε μετοκλάσονται
OptativeSingular μετοκλασοίμην μετοκλάσοιο μετοκλάσοιτο
Dual μετοκλάσοισθον μετοκλασοίσθην
Plural μετοκλασοίμεθα μετοκλάσοισθε μετοκλάσοιντο
Infinitive μετοκλάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μετοκλασομενος μετοκλασομενου μετοκλασομενη μετοκλασομενης μετοκλασομενον μετοκλασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετῶκλαζον μετῶκλαζες μετῶκλαζεν*
Dual μετώκλαζετον μετωκλᾶζετην
Plural μετώκλαζομεν μετώκλαζετε μετῶκλαζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μετωκλᾶζομην μετώκλαζου μετώκλαζετο
Dual μετώκλαζεσθον μετωκλᾶζεσθην
Plural μετωκλᾶζομεθα μετώκλαζεσθε μετώκλαζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀπὸ ἱξευτοῦ πρὸσ στρουθίον τίπτε μετοκλάζεισ πωτωμένη ὄζον ἀπ’ ὄζου; (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 2091)
  • χρῶμα γὰρ οὐ μεταβάλλει οὐδὲν ἄλλο οὐδὲ τρόμον ποιεῖ οὐδὲ ψόφον τῶν ὀδόντων οὐδὲ μετοκλάζει καὶ ἐπ’ ἀμφοτέρουσ πόδασ ἵζει. (Epictetus, Works, book 2, 13:2)
  • τοῦ μὲν γάρ τε κακοῦ τρέπεται χρὼσ ἄλλυδισ ἄλλῃ, οὐδέ οἱ ἀτρέμασ ἧσθαι ἐρητύετ’ ἐν φρεσὶ θυμόσ, ἀλλὰ μετοκλάζει καὶ ἐπ’ ἀμφοτέρουσ πόδασ ἵζει, ἐν δέ τέ οἱ κραδίη μεγάλα στέρνοισι πατάσσει κῆρασ ὀϊομένῳ, πάταγοσ δέ τε γίγνετ’ ὀδόντων· (Homer, Iliad, Book 13 29:5)

Synonyms

  1. to keep changing from one knee to another

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION