뜻

1. to lead settlers to another abode

예문

• καὶ βαῖνε λάξ, ἐπὶ τραχήλου βαῖνε, καὶ πέλα χθονί, καὶ τἄλλα παροξυντικά, δι’ ὧν ἔνιοι τὸν θυμὸν ἐκ τῆσ γυναικωνίτιδοσ εἰσ τὴν ἀνδρωνῖτιν οὐκ εὖ μετοικίζουσιν. (Plutarch, De cohibenda ira, section 9 1:1)

  (플루타르코스, De cohibenda ira, section 9 1:1)

• καὶ βαῖνε λάξ, ἐπὶ τραχήλου βαῖνε, καὶ πέλα χθονί, καὶ τἄλλα παροξυντικά, δι’ ὧν ἔνιοι τὸν θυμὸν ἐκ τῆσ γυναικωνίτιδοσ εἰσ τὴν ἀνδρωνῖτιν οὐκ εὖ μετοικίζουσιν. (Plutarch, De cohibenda ira, section 95)

  (플루타르코스, De cohibenda ira, section 95)

• "ἀνθρώπουσ ὁμολογοῦντασ ὥσπερ οἱ κύνεσ ἐκ τῶν μορίων συνηρτῆσθαι πρὸσ τὸ θῆλυ μεθιστάναι καὶ μετοικίζειν τὸν θεὸν ἐκ γυμνασίων καὶ περιπάτων καὶ τῆσ ἐν ἡλίῳ καθαρᾶσ καὶ ἀναπεπταμένησ διατριβῆσ εἰσ ματρυλεῖα καὶ κοπίδασ καὶ φάρμακα καὶ μαγεύματα καθειργνύμενον ἀκολάστων γυναικῶν ἐπεὶ ταῖσ· (Plutarch, Amatorius, section 6 1:2)

  (플루타르코스, Amatorius, section 6 1:2)

• "τὸν δὲ Λῦσιν ἡμῖν, εἰ θέμισ ἀκοῦσαι, πότερον ἄρα κινεῖσ ἐκ τοῦ τάφου καὶ μετοικίζεισ εἰσ Ἰταλίαν ἢ καταμένειν ἐνταῦθα παρ’ ἡμῖν ἐάσεισ εὐμενέσι καὶ φίλοισ, ὅταν ἐκεῖ γενώμεθα, συνοίκοισ χρησόμενον; (Plutarch, De genio Socratis, section 163)

  (플루타르코스, De genio Socratis, section 163)

• καὶ βαῖνε λάξ, ἐπὶ τραχήλου βαῖνε καὶ πέλα χθονί καὶ τἄλλα παροξυντικά, δι’ ὧν ἔνιοι τὸν θυμὸν <τὸν> ἐκ τῆσ γυναικωνίτιδοσ εἰσ τὴν ἀδρωνῖτιν οὐκ εὖ μετοικίζουσιν. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , <*/b Ia)mbika/>28)

  (작자 미상, 비가, , <*/b Ia)mbika/>28)

유사 형태

• μετοίκιον (12)
• μετοικίας (5)
• μετοικίαν (4)
• μετοικίσας (4)
• μετοικίσαι (3)
• μετοικίου (3)
• μετοικίζεται (3)
• μετοικιῶ (2)
• μετοικισμῷ (2)
• Μετοίκια (1)
• μετοικιστέον (1)
• μετοικισμοῦ (1)
• μετοικίζεσθε (1)
• μετοικίσει (1)
• μετοικίζει (1)
• μετοικιοῦσιν (1)
• μετοικισταὶ (1)
• μετοικίζουσα (1)
• μετοικικὸν (1)
• μετοικισμὸν (1)
• μετοικίζεις (1)
• μετοικικὰ (1)
• μετοικισμοὶ (1)
• μετοικίζειν (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.