Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μειόω

ο-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μειόω μειώσω

Structure: μειό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: mei/wn

Sense

  1. to make smaller, to lessen, moderate
  2. to lessen in honour, degrade
  3. to lessen by word, extenuate, disparage
  4. to become worse or weaker, to fall short of

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μείω μείοις μείοι
Dual μείουτον μείουτον
Plural μείουμεν μείουτε μείουσιν*
SubjunctiveSingular μείω μείοις μείοι
Dual μείωτον μείωτον
Plural μείωμεν μείωτε μείωσιν*
OptativeSingular μείοιμι μείοις μείοι
Dual μείοιτον μειοίτην
Plural μείοιμεν μείοιτε μείοιεν
ImperativeSingular μεῖου μειοῦτω
Dual μείουτον μειοῦτων
Plural μείουτε μειοῦντων, μειοῦτωσαν
Infinitive μείουν
Participle MasculineFeminineNeuter
μειων μειουντος μειουσα μειουσης μειουν μειουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μείουμαι μείοι μείουται
Dual μείουσθον μείουσθον
Plural μειοῦμεθα μείουσθε μείουνται
SubjunctiveSingular μείωμαι μείοι μείωται
Dual μείωσθον μείωσθον
Plural μειώμεθα μείωσθε μείωνται
OptativeSingular μειοίμην μείοιο μείοιτο
Dual μείοισθον μειοίσθην
Plural μειοίμεθα μείοισθε μείοιντο
ImperativeSingular μείου μειοῦσθω
Dual μείουσθον μειοῦσθων
Plural μείουσθε μειοῦσθων, μειοῦσθωσαν
Infinitive μείουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μειουμενος μειουμενου μειουμενη μειουμενης μειουμενον μειουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μειώσω μειώσεις μειώσει
Dual μειώσετον μειώσετον
Plural μειώσομεν μειώσετε μειώσουσιν*
OptativeSingular μειώσοιμι μειώσοις μειώσοι
Dual μειώσοιτον μειωσοίτην
Plural μειώσοιμεν μειώσοιτε μειώσοιεν
Infinitive μειώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μειωσων μειωσοντος μειωσουσα μειωσουσης μειωσον μειωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μειώσομαι μειώσει, μειώσῃ μειώσεται
Dual μειώσεσθον μειώσεσθον
Plural μειωσόμεθα μειώσεσθε μειώσονται
OptativeSingular μειωσοίμην μειώσοιο μειώσοιτο
Dual μειώσοισθον μειωσοίσθην
Plural μειωσοίμεθα μειώσοισθε μειώσοιντο
Infinitive μειώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μειωσομενος μειωσομενου μειωσομενη μειωσομενης μειωσομενον μειωσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμεῖουν ἐμεῖους ἐμεῖουν*
Dual ἐμείουτον ἐμειοῦτην
Plural ἐμείουμεν ἐμείουτε ἐμεῖουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμειοῦμην ἐμείου ἐμείουτο
Dual ἐμείουσθον ἐμειοῦσθην
Plural ἐμειοῦμεθα ἐμείουσθε ἐμείουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ γὰρ ἀτμόσ, ὃν τὰ ζέοντα τῶν ὑδάτων μεθίησιν, ἀπιόντι τῷ θερμῷ συνεκπίπτει διὸ καὶ μειοῖ τὸ πλῆθοσ ἡ περίψυξισ ἐκκρίνουσα τὸ θερμόν, ἑτέρου μηδενὸσ ἐπεισιόντοσ. (Plutarch, De primo frigido, chapter, section 1 4:1)
  • τὴν δὲ ἄνεσιν ἔχει τό τε μειοῦν τοῦ παραδείγματοσ καὶ τὸ μὴ πάντη ἐοικόσ· (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 5:2)
  • χρῶνται γὰρ πάντεσ τῷ μειοῦν καὶ αὔξειν καὶ συμβουλεύοντεσ καὶ ἐπαινοῦντεσ ἢ ψέγοντεσ καὶ κατηγοροῦντεσ ἢ ἀπολογούμενοι. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 18 4:2)
  • τὸ δ’ αὔξειν καὶ μειοῦν οὐκ ἔστιν ἐνθυμήματοσ στοιχεῖον· (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 26 1:1)
  • τὸ δ’ αὔξειν καὶ μειοῦν ἐστὶν ἐνθυμήματα πρὸσ τὸ δεῖξαι ὅτι μέγα ἢ μικρόν, ὥσπερ καὶ ὅτι ἀγαθὸν ἢ κακόν, ἢ δίκαιον ἢ ἄδικον, καὶ τῶν ἄλλων ὁτιοῦν. (Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 26 1:4)

Synonyms

  1. to make smaller

  2. to lessen by word

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION