μασχάλη
First declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
μασχάλη
Structure:
μασχαλ
(Stem)
+
η
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τοὺσ δὲ Ῥοδίουσ ἐκάλει λευκοὺσ Κυρηναίουσ καὶ μνηστήρων πόλιν, τὴν δ’ Ἡράκλειαν Ἀνδροκόρινθον καὶ τὸ Βυζάντιον μασχάλην τῆσ Ἑλλάδοσ, τοὺσ δὲ Λευκαδίουσ ἑώλουσ Κορινθίουσ, τοὺσ δ’ Ἀμβρακιώτασ Μεμβρακιώτασ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 444)
- Καὶ ἔγωγέ ποτε τὸ τοιοῦτον οὐ φὰσ ἐκπεπτωκέναι, ἤκουσα φλαύρωσ ὑπό τε τῶν ἰητρῶν, ὑπό τε τῶν δημοτέων, διὰ τοῦτο τὸ πρῆγμα‧ ἐδόκεον γὰρ αὐτοῖσιν ἠγνοηκέναι μοῦνοσ, οἱ δὲ ἄλλοι ἐγνωκέναι, καὶ οὐκ ἠδυνάμην αὐτοὺσ ἀναγνῶσαι, εἰ μὴ μόλισ, ὅτι τόδ’ ἐστὶ τοιόνδε‧ εἴ τισ τοῦ βραχίονοσ ψιλώσειε μὲν τῶν σαρκέων τὴν ἐπωμίδα, ψιλώσειε δὲ ᾗ ὁ μῦσ ἀνατείνει, ψιλώσειε δὲ τὸν τένοντα τὸν κατὰ τὴν μασχάλην καὶ τὴν κληῗδα πρὸσ τὸ στῆθοσ ἔχοντα, φαίνοιτο ἂν ἡ κεφαλὴ τοῦ βραχίονοσ ἐσ τοὔμπροσθεν ἐξέχουσα ἰσχυρῶσ, καίπερ οὐκ ἐκπεπτωκυῖα‧ πέφυκε γὰρ ἐσ τοὔμπροσθεν προπετὴσ ἡ κεφαλὴ τοῦ βραχίονοσ‧ τὸ δ’ ἄλλο ὀστέον τοῦ βραχίονοσ ἐσ τὸ ἔξω καμπύλον. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 1.4)
- Ὅταν οὖν ἐκπέσῃ ὁ βραχίων ἐσ τὴν μασχάλην, ἅτε πολλοῖσιν ἐκπίπτοντοσ, πολλοὶ ἐπίστανται ἐμβάλλειν‧ εὐπαίδευτον δέ ἐστι τὸ εἰδέναι πάντασ τοὺσ τρόπουσ, οἷσιν οἱ ἰητροὶ ἐμβάλλουσι, καὶ ὡσ ἄν τισ αὐτοῖσι τοῖσι τρόποισι τούτοισι κάλλιστα χρῷτο. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 1.7)
- Ὅσοισι μὲν οὖν πυκινὰ ἐκπίπτει ὁ ὦμοσ, ἱκανοὶ ὡσ ἐπὶ τὸ πλεῖστον αὐτοὶ σφίσιν αὐτοῖσιν ἐμβάλλειν εἰσίν‧ ἐνθέντεσ γὰρ τῆσ ἑτέρησ χειρὸσ τοὺσ κονδύλουσ ἐσ τὴν μασχάλην, ἀναγκάζουσιν ἄνω τὸ ἄρθρον, τὸν δὲ ἀγκῶνα παράγουσιν ἐπὶ τὸ στῆθοσ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 2.1)
- Τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον τοῦτον καὶ ὁ ἰητρὸσ ἂν ἐμβάλλοι, εἰ αὐτὸσ μὲν ὑπὸ τὴν μασχάλην ἐσωτέρω τοῦ ἄρθρου τοῦ ἐκπεπτωκότοσ ὑποτείνασ τοὺσ δακτύλουσ, ἀπαναγκάζοι ἀπὸ τῶν πλευρέων, ἐμβάλλων τὴν ἑωυτοῦ κεφαλὴν ἐσ τὸ ἀκρώμιον, ἀντερείσιοσ ἕνεκα, τοῖσι δὲ γούνασι παρὰ τὸν ἀγκῶνα ἐσ τὸν βραχίονα ἐμβάλλων, ἀντωθέοι πρὸσ τὰσ πλευράσ‧ ξυμφέρει δὲ κρατερὰσ τὰσ χεῖρασ ἔχειν τὸν ἐμβάλλοντα. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 2.2)
- Ὤμου δὲ ἄρθρον ἕνα τρόπον οἶδα ὀλισθάνον, τὸν ἐσ τὴν μασχάλην‧ ἄνω δὲ οὐδέποτε εἶδον, οὐδὲ ἐσ τὸ ἔξω‧ οὐ μέντοι διισχυριείω ἔγωγε, εἰ ὀλισθάνοι ἂν, ἢ οὒ, καίπερ ἔχων περὶ αὐτοῦ ὅ τι λέγω. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 1.1)