뜻

1. 맞아도 싼 사람, 쓸모없는 노예, 부정직한 사람

1. one that always wants whipping, a worthless slave, a sorry knave

예문

• οὐκ ἐρρήσετ ὦ μαστιγίαι· (Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene22)

  (아리스토파네스, Lysistrata, Lyric-Scene22)

• ἢν δέ ποτε καὶ ἐπινεύσῃ τινὶ καὶ πλούσιον ποιῇ, πολὺ τὸ ἄκριτον ἐνταῦθα, καὶ τοὺς ἀγαθοὺς ἐνίοτε καὶ συνετοὺς ἀφεὶς ὁ δὲ παμπονήροις τε καὶ ἀνοήτοις ἀνδράσι περιχεῖ τὸν πλοῦτον, μαστιγίαις ἢ ἀνδρογύνοις τοῖς πλείστοις αὐτῶν. (Lucian, Saturnalia, 3:3)

  (루키아노스, Saturnalia, 3:3)

• αὐλὰς θεραπεύειν δ ἐστίν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, ἢ φυγάδος ἢ πεινῶντος ἢ μαστιγίου, ἤτοι διὰ τὸ μεγάλους ἔχειν τοὺς πρὸ τῶν οἴκων ὑπαιθρίους τόπους ἢ τῷ παραυλίζεσθαι καὶ παρακοιμᾶσθαι τοὺς δορυφόρους τοῖς βασιλείοις. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 15 3:2)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 15 3:2)

• τοὺς μὲν γὰρ λαγὼς λέγουσι τίκτειν ἅμα καὶ τρέφειν ἕτερα καὶ ἐπικυϊ´σκεσθαι πάλιν, τὰ δὲ τῶν μαστιγιῶν τούτων καὶ βαρβάρων χρέα πρὶν ἢ συλλαβεῖν τίκτει: (Plutarch, De vitando aere alieno, chapter, section 4 6:1)

  (플루타르코스, De vitando aere alieno, chapter, section 4 6:1)

• κατὰ γὰρ τὸν Σοφοκλέους Κηδαλίωνά ἐστε μαστιγίαι, κέντρωνες, ἀλλοτριοφάγοι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 574)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 574)

유사 형태

• μάστιγι (34)
• μαστιγίας (10)
• μαστιγίαι (3)
• μαστιγία (3)
• μαστιγίαις (2)
• μαστιγίαν (2)
• μαστιγίου (2)
• μαστιγιῶν? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.