Ancient Greek-English Dictionary Language

μαραίνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: μαραίνω

Structure: μαραίν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to put out or quench, to die away, go slowly out
  2. to quench, makes, waste away, wears, out, to die away, waste away, decay, wither, dies away from, to dry up

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μαραίνω μαραίνεις μαραίνει
Dual μαραίνετον μαραίνετον
Plural μαραίνομεν μαραίνετε μαραίνουσιν*
SubjunctiveSingular μαραίνω μαραίνῃς μαραίνῃ
Dual μαραίνητον μαραίνητον
Plural μαραίνωμεν μαραίνητε μαραίνωσιν*
OptativeSingular μαραίνοιμι μαραίνοις μαραίνοι
Dual μαραίνοιτον μαραινοίτην
Plural μαραίνοιμεν μαραίνοιτε μαραίνοιεν
ImperativeSingular μάραινε μαραινέτω
Dual μαραίνετον μαραινέτων
Plural μαραίνετε μαραινόντων, μαραινέτωσαν
Infinitive μαραίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μαραινων μαραινοντος μαραινουσα μαραινουσης μαραινον μαραινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μαραίνομαι μαραίνει, μαραίνῃ μαραίνεται
Dual μαραίνεσθον μαραίνεσθον
Plural μαραινόμεθα μαραίνεσθε μαραίνονται
SubjunctiveSingular μαραίνωμαι μαραίνῃ μαραίνηται
Dual μαραίνησθον μαραίνησθον
Plural μαραινώμεθα μαραίνησθε μαραίνωνται
OptativeSingular μαραινοίμην μαραίνοιο μαραίνοιτο
Dual μαραίνοισθον μαραινοίσθην
Plural μαραινοίμεθα μαραίνοισθε μαραίνοιντο
ImperativeSingular μαραίνου μαραινέσθω
Dual μαραίνεσθον μαραινέσθων
Plural μαραίνεσθε μαραινέσθων, μαραινέσθωσαν
Infinitive μαραίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μαραινομενος μαραινομενου μαραινομενη μαραινομενης μαραινομενον μαραινομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἡσυχία δὲ κωφὴ καὶ βίοσ ἑδραῖοσ ἐπὶ σχολῆσ ἀποκείμενοσ οὐ μόνον σῶμα ἀλλὰ καὶ ψυχὴν μαραίνει· (Plutarch, An Recte Dictum Sit Latenter Esse Vivendum, section 4 9:1)
  • "ὁ δὲ αὐχμὸσ πολιωτέρουσ ποιεῖ, εἴτε γὰρ αὐάνσισ τριχὸσ ἡ πολιὰ εἴτ’ ἔνδεια θερμοῦ, ἡ ξηρότησ μαραίνει, διὸ καὶ τὰ πιλία θᾶττον ποιεῖ πολιούσ ἐκπίνεται γὰρ ἡ οἰκεία τῆσ τριχὸσ ὑγρότησ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 45 2:5)
  • αὐτὸσ μὲν γὰρ εὐλαβῶσ εἶχε Πομπήϊοσ ἀναρρῖψαι μάχην περὶ τηλικούτων, καί παρεσκευασμένοσ ἄριστα πᾶσι πρὸσ τὸν χρόνον ἠξίου τρίβειν καί μαραίνειν τὴν τῶν πολεμίων ἀκμήν βραχεῖαν οὖσαν. (Plutarch, Caesar, chapter 40 1:2)
  • δεῖ δ’ ἀκμὴν ἔχειν τῶν παρατιθεμένων ἕκαστον, ἣν ἀκαρὲσ ὡρ́ασ μαραίνει. (Plutarch, Antony, chapter 28 3:3)
  • θεόσυτόν τε νόσον ὠνόμασασ, ἃ μαραίνει με χρίουσα κέντροισ, <ἰώ>, φοιταλέοισιν ἓ ἕ· (Aeschylus, Prometheus Bound, choral, antistrophe 14)

Synonyms

  1. to put out or quench

  2. to quench

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION