Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μαγεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: μαγεύω

Structure: μαγεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: Ma/gos

Sense

  1. to be a Magus, use magic arts
  2. to call forth by magic arts

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μαγεύω μαγεύεις μαγεύει
Dual μαγεύετον μαγεύετον
Plural μαγεύομεν μαγεύετε μαγεύουσιν*
SubjunctiveSingular μαγεύω μαγεύῃς μαγεύῃ
Dual μαγεύητον μαγεύητον
Plural μαγεύωμεν μαγεύητε μαγεύωσιν*
OptativeSingular μαγεύοιμι μαγεύοις μαγεύοι
Dual μαγεύοιτον μαγευοίτην
Plural μαγεύοιμεν μαγεύοιτε μαγεύοιεν
ImperativeSingular μάγευε μαγευέτω
Dual μαγεύετον μαγευέτων
Plural μαγεύετε μαγευόντων, μαγευέτωσαν
Infinitive μαγεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μαγευων μαγευοντος μαγευουσα μαγευουσης μαγευον μαγευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μαγεύομαι μαγεύει, μαγεύῃ μαγεύεται
Dual μαγεύεσθον μαγεύεσθον
Plural μαγευόμεθα μαγεύεσθε μαγεύονται
SubjunctiveSingular μαγεύωμαι μαγεύῃ μαγεύηται
Dual μαγεύησθον μαγεύησθον
Plural μαγευώμεθα μαγεύησθε μαγεύωνται
OptativeSingular μαγευοίμην μαγεύοιο μαγεύοιτο
Dual μαγεύοισθον μαγευοίσθην
Plural μαγευοίμεθα μαγεύοισθε μαγεύοιντο
ImperativeSingular μαγεύου μαγευέσθω
Dual μαγεύεσθον μαγευέσθων
Plural μαγεύεσθε μαγευέσθων, μαγευέσθωσαν
Infinitive μαγεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μαγευομενος μαγευομενου μαγευομενη μαγευομενης μαγευομενον μαγευομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμάγευον ἐμάγευες ἐμάγευεν*
Dual ἐμαγεύετον ἐμαγευέτην
Plural ἐμαγεύομεν ἐμαγεύετε ἐμάγευον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμαγευόμην ἐμαγεύου ἐμαγεύετο
Dual ἐμαγεύεσθον ἐμαγευέσθην
Plural ἐμαγευόμεθα ἐμαγεύεσθε ἐμαγεύοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὁ δὲ νῦν, ἔμψυχα μαγεύων, τὸν τριπανοῦργον Ἔρωτ’ ἔπλασεν ἐν κραδίᾳ. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 572)
  • Ὅστισ γὰρ οἱο͂́σ τε περικαθαίρων ἐστὶ καὶ μαγεύων ἀπάγειν τοιοῦτον πάθοσ, οὗτοσ κἂν ἐπάγοι ἕτερα τεχνησάμενοσ, καὶ ἐν τούτῳ τῷ λόγῳ τὸ θεῖον ἀπόλλυται. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 1.13)
  • εἰ γὰρ ἄνθρωποσ μαγεύων τε καὶ θύων σελήνην τε καθαιρήσει καὶ ἥλιον ἀφανιεῖ καὶ χειμῶνα καὶ εὐδίην ποιήσει, οὐκ ἂν ἔγωγέ τι θεῖον νομίσαιμι τούτων εἶναι, ἀλλ’ ἀνθρώπινον, εἰ δὴ τοῦ θείου ἡ δύναμισ ὑπὸ ἀνθρώπου γνώμησ κρατέεται καὶ δεδούλωται. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 1.17)

Synonyms

  1. to call forth by magic arts

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION