Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κυνηγέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κυνηγέω

Structure: κυνηγέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: kunhgo/s

Sense

  1. to hunt, chase

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κυνήγω κυνήγεις κυνήγει
Dual κυνήγειτον κυνήγειτον
Plural κυνήγουμεν κυνήγειτε κυνήγουσιν*
SubjunctiveSingular κυνήγω κυνήγῃς κυνήγῃ
Dual κυνήγητον κυνήγητον
Plural κυνήγωμεν κυνήγητε κυνήγωσιν*
OptativeSingular κυνήγοιμι κυνήγοις κυνήγοι
Dual κυνήγοιτον κυνηγοίτην
Plural κυνήγοιμεν κυνήγοιτε κυνήγοιεν
ImperativeSingular κυνῆγει κυνηγεῖτω
Dual κυνήγειτον κυνηγεῖτων
Plural κυνήγειτε κυνηγοῦντων, κυνηγεῖτωσαν
Infinitive κυνήγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κυνηγων κυνηγουντος κυνηγουσα κυνηγουσης κυνηγουν κυνηγουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κυνήγουμαι κυνήγει, κυνήγῃ κυνήγειται
Dual κυνήγεισθον κυνήγεισθον
Plural κυνηγοῦμεθα κυνήγεισθε κυνήγουνται
SubjunctiveSingular κυνήγωμαι κυνήγῃ κυνήγηται
Dual κυνήγησθον κυνήγησθον
Plural κυνηγώμεθα κυνήγησθε κυνήγωνται
OptativeSingular κυνηγοίμην κυνήγοιο κυνήγοιτο
Dual κυνήγοισθον κυνηγοίσθην
Plural κυνηγοίμεθα κυνήγοισθε κυνήγοιντο
ImperativeSingular κυνήγου κυνηγεῖσθω
Dual κυνήγεισθον κυνηγεῖσθων
Plural κυνήγεισθε κυνηγεῖσθων, κυνηγεῖσθωσαν
Infinitive κυνήγεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κυνηγουμενος κυνηγουμενου κυνηγουμενη κυνηγουμενης κυνηγουμενον κυνηγουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκυνῆγουν ἐκυνῆγεις ἐκυνῆγειν*
Dual ἐκυνήγειτον ἐκυνηγεῖτην
Plural ἐκυνήγουμεν ἐκυνήγειτε ἐκυνῆγουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκυνηγοῦμην ἐκυνήγου ἐκυνήγειτο
Dual ἐκυνήγεισθον ἐκυνηγεῖσθην
Plural ἐκυνηγοῦμεθα ἐκυνήγεισθε ἐκυνήγουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ηὐξήθησαν δὲ οἱ νεανίσκοι, καὶ ἦν Ἡσαῦ ἄνθρωποσ εἰδὼσ κυνηγεῖν, ἄγροικοσ, Ἰακὼβ δὲ ἄνθρωποσ ἄπλαστοσ, οἰκῶν οἰκίαν. (Septuagint, Liber Genesis 25:27)
  • κυνηγεῖ οὖν ὁ καλὸσ Σωκράτησ ἐρωτοδιδάσκαλον ἔχων τὴν Μιλησίαν, ἀλλ’ οὐκ αὐτὸσ θηρεύεται, ὡσ ὁ Πλάτων ἔφη, λινοστατούμενοσ ὑπὸ Ἀλκιβιάδου. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 61 3:2)
  • καὶ κατεῖχεν ἤδη πολὺσ ὑλαγμὸσ τὸ χωρίον, ὥστε τὸν πέραν φύλακα κραυγῇ μεγάλῃ πυνθάνεσθαι τοῦ κυνηγοῦ, πρόσ τίνα τραχέωσ οὕτωσ ὁ κύων ὑλακτεῖ, καὶ μή τι γίνεται καινότερον. (Plutarch, Aratus, chapter 8 2:1)
  • καὶ νεῶν μὲν εἰκοσιπέντε βασιλικῶν ἐκυρίευσεν, ἵππουσ δὲ πεντακοσίουσ καὶ Σύρουσ τετρακοσίουσ ἀπέδοτο τόν τε Ἀκροκόρινθον ἐφύλαττον οἱ Ἀχαιοὶ τετρακοσίοισ ὁπλίταισ καὶ πεντήκοντα κυσὶ καὶ κυνηγοῖσ ἴσοισ ἐν τῷ φρουρίῳ τρεφομένοισ. (Plutarch, Aratus, chapter 24 1:2)
  • διὸ περὶ τὴν Αἴτνην ἐν Σικελίᾳ φασὶ μηδένα κυνηγεῖν· (Plutarch, Quaestiones Naturales, chapter 23 3:1)

Synonyms

  1. to hunt

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION