Hellas Alive Dictionary - κυνηγετεω

Ancient Greek-English Dictionary

κυνηγετέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κυνηγετέω

Structure: κυνηγετέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: kunhge/ths

Sense

to hunt, to persecute, harass
to quest about

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κυνηγέτω	κυνηγέτεις	κυνηγέτει
	Dual		κυνηγέτειτον	κυνηγέτειτον
	Plural	κυνηγέτουμεν	κυνηγέτειτε	κυνηγέτουσιν*
Subjunctive	Singular	κυνηγέτω	κυνηγέτῃς	κυνηγέτῃ
	Dual		κυνηγέτητον	κυνηγέτητον
	Plural	κυνηγέτωμεν	κυνηγέτητε	κυνηγέτωσιν*
Optative	Singular	κυνηγέτοιμι	κυνηγέτοις	κυνηγέτοι
	Dual		κυνηγέτοιτον	κυνηγετοίτην
	Plural	κυνηγέτοιμεν	κυνηγέτοιτε	κυνηγέτοιεν
Imperative	Singular		κυνηγε͂τει	κυνηγετεῖτω
	Dual		κυνηγέτειτον	κυνηγετεῖτων
	Plural		κυνηγέτειτε	κυνηγετοῦντων, κυνηγετεῖτωσαν
Infinitive		κυνηγέτειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κυνηγετων κυνηγετουντος	κυνηγετουσα κυνηγετουσης	κυνηγετουν κυνηγετουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κυνηγέτουμαι	κυνηγέτει, κυνηγέτῃ	κυνηγέτειται
	Dual		κυνηγέτεισθον	κυνηγέτεισθον
	Plural	κυνηγετοῦμεθα	κυνηγέτεισθε	κυνηγέτουνται
Subjunctive	Singular	κυνηγέτωμαι	κυνηγέτῃ	κυνηγέτηται
	Dual		κυνηγέτησθον	κυνηγέτησθον
	Plural	κυνηγετώμεθα	κυνηγέτησθε	κυνηγέτωνται
Optative	Singular	κυνηγετοίμην	κυνηγέτοιο	κυνηγέτοιτο
	Dual		κυνηγέτοισθον	κυνηγετοίσθην
	Plural	κυνηγετοίμεθα	κυνηγέτοισθε	κυνηγέτοιντο
Imperative	Singular		κυνηγέτου	κυνηγετεῖσθω
	Dual		κυνηγέτεισθον	κυνηγετεῖσθων
	Plural		κυνηγέτεισθε	κυνηγετεῖσθων, κυνηγετεῖσθωσαν
Infinitive		κυνηγέτεισθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		κυνηγετουμενος κυνηγετουμενου	κυνηγετουμενη κυνηγετουμενης	κυνηγετουμενον κυνηγετουμενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐκυνηγε͂τουν	ἐκυνηγε͂τεις	ἐκυνηγε͂τειν*
	Dual		ἐκυνηγέτειτον	ἐκυνηγετεῖτην
	Plural	ἐκυνηγέτουμεν	ἐκυνηγέτειτε	ἐκυνηγε͂τουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐκυνηγετοῦμην	ἐκυνηγέτου	ἐκυνηγέτειτο
	Dual		ἐκυνηγέτεισθον	ἐκυνηγετεῖσθην
	Plural	ἐκυνηγετοῦμεθα	ἐκυνηγέτεισθε	ἐκυνηγέτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ὁ δ’ Ἀγαμέμνων τὴν Βοιωτίαν ἐπῆλθε κυνηγετῶν τὸν Ἄργυννον ὑποφεύγοντα καὶ καταψευδόμενοσ τῆσ θαλάσσησ καὶ τῶν πνευμάτων, εἶτα καλὸν καλῶσ ἑαυτὸν βαπτίζων εἰσ τὴν Κωπαΐδα λίμνην, ὡσ αὐτόθι κατασβέσων τὸν ἔρωτα καὶ τῆσ ἐπιθυμίασ ἀπαλλαξόμενοσ. (Plutarch, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 7 12:1)
"καὶ αὐτοῖσ περιτυχὼν Θαμνεύσ, ὃσ ἐτύγχανε κατὰ τὴν Σχεδίαν κυνηγετῶν, ἦγεν ὡσ ξενίσων εἰσ οἶκον καὶ τὸν οἰκέτην ἀπέστειλεν ἀπαγγελοῦντα τῇ γυναικὶ τἀπιτήδεια παρασκευάζειν τὸν σῖτον ἐπὶ τὸν ἀλετῶνα καὶ τἄλλα τἀκόλουθα ἐπιτελέσασ ἐξένισεν αὐτούσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81 1:17)
θαῦμα γὰρ κατέκλυον ὁμοῦ πρέπον κέλευμά πωσ κυνηγετῶν ἐγγὺσ μολόντων θηρὸσ εὐναίου τροφῆσ, ὁμοῦ δ’ ἂν αὖτισ αι φωρ γλώσσησ ἐτεινετ’ εἰσ κλοπὴν έναι· (Sophocles, Ichneutae 18:6)
μὴ οὖν ὡσ ὑπὲρ ἀλλοτρίασ, ἀλλ’ ὡσ ὑπὲρ οἰκείασ τῆσ πόλεωσ βουλεύεσθε, καὶ τὰσ φιλοτιμίασ μὴ νέμετε, ἀλλὰ κρίνετε, καὶ τὰσ δωρεὰσ εἰσ βελτίω σώματα καὶ ἄνδρασ ἀξιολογωτέρουσ ἀπόθεσθε, καὶ μὴ μόνον τοῖσ ὠσίν, ἀλλὰ καὶ τοῖσ ὄμμασι διαβλέψαντεσ εἰσ ὑμᾶσ αὐτοὺσ βουλεύσασθε, τίνεσ ὑμῶν εἰσιν οἱ βοηθήσοντεσ Δημοσθένει, πότερον οἱ συγκυνηγέται, ἢ οἱ συγγυμνασταὶ αὐτοῦ, ὅτ’ ἦν ἐν ἡλικία ‐ ἀλλὰ μὰ τὸν Δία τὸν Ὀλύμπιον οὐχ ὗσ ἀγρίουσ κυνηγετῶν, οὐδὲ τῆσ τοῦ σώματοσ εὐεξίασ ἐπιμελόμενοσ, ἀλλ’ ἐπασκῶν τέχνασ ἐπὶ τοὺσ τὰσ οὐσίασ κεκτημένουσ διαγεγένηται ‐ ἀλλ’ εἰσ τὴν ἀλαζονείαν ἀποβλέψαντεσ, ὅταν φῇ Βυζαντίουσ μὲν ἐκ τῶν χειρῶν πρεσβεύσασ ἐξελέσθαι τῶν Φιλίππου, ἀποστῆσαι δὲ Ἀκαρνᾶνασ, ἐκπλῆξαι δὲ Θηβαίουσ δημηγορήσασ· (Aeschines, Speeches, , section 255 1:1)
τοὐντεῦθεν διετέλει κυνηγετῶν καὶ τοὺσ φίλουσ ἑστιῶν καὶ τὰσ ἱστορίασ συγγράφων. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, B, Kef. s'. CENOFWN 5:4)

Synonyms

to hunt
- ἐλαύνω (to drive, harass, shall persecute)
to quest about
- ἐκκυνέω (to keep questing about)
- μεταστείχω (to go in quest of)
- μεθήκω (to be come in quest of)

Derived

ἐκκυνηγετέω (to pursue in the chase, hunt down)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

κυνηγετέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to hunt

to quest about

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

κυνηγετέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to hunt

to quest about

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어