Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κυνηγετέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κυνηγετέω

Structure: κυνηγετέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: kunhge/ths

Sense

  1. to hunt, to persecute, harass
  2. to quest about

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κυνηγέτω κυνηγέτεις κυνηγέτει
Dual κυνηγέτειτον κυνηγέτειτον
Plural κυνηγέτουμεν κυνηγέτειτε κυνηγέτουσιν*
SubjunctiveSingular κυνηγέτω κυνηγέτῃς κυνηγέτῃ
Dual κυνηγέτητον κυνηγέτητον
Plural κυνηγέτωμεν κυνηγέτητε κυνηγέτωσιν*
OptativeSingular κυνηγέτοιμι κυνηγέτοις κυνηγέτοι
Dual κυνηγέτοιτον κυνηγετοίτην
Plural κυνηγέτοιμεν κυνηγέτοιτε κυνηγέτοιεν
ImperativeSingular κυνηγε͂τει κυνηγετεῖτω
Dual κυνηγέτειτον κυνηγετεῖτων
Plural κυνηγέτειτε κυνηγετοῦντων, κυνηγετεῖτωσαν
Infinitive κυνηγέτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κυνηγετων κυνηγετουντος κυνηγετουσα κυνηγετουσης κυνηγετουν κυνηγετουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κυνηγέτουμαι κυνηγέτει, κυνηγέτῃ κυνηγέτειται
Dual κυνηγέτεισθον κυνηγέτεισθον
Plural κυνηγετοῦμεθα κυνηγέτεισθε κυνηγέτουνται
SubjunctiveSingular κυνηγέτωμαι κυνηγέτῃ κυνηγέτηται
Dual κυνηγέτησθον κυνηγέτησθον
Plural κυνηγετώμεθα κυνηγέτησθε κυνηγέτωνται
OptativeSingular κυνηγετοίμην κυνηγέτοιο κυνηγέτοιτο
Dual κυνηγέτοισθον κυνηγετοίσθην
Plural κυνηγετοίμεθα κυνηγέτοισθε κυνηγέτοιντο
ImperativeSingular κυνηγέτου κυνηγετεῖσθω
Dual κυνηγέτεισθον κυνηγετεῖσθων
Plural κυνηγέτεισθε κυνηγετεῖσθων, κυνηγετεῖσθωσαν
Infinitive κυνηγέτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κυνηγετουμενος κυνηγετουμενου κυνηγετουμενη κυνηγετουμενης κυνηγετουμενον κυνηγετουμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκυνηγε͂τουν ἐκυνηγε͂τεις ἐκυνηγε͂τειν*
Dual ἐκυνηγέτειτον ἐκυνηγετεῖτην
Plural ἐκυνηγέτουμεν ἐκυνηγέτειτε ἐκυνηγε͂τουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκυνηγετοῦμην ἐκυνηγέτου ἐκυνηγέτειτο
Dual ἐκυνηγέτεισθον ἐκυνηγετεῖσθην
Plural ἐκυνηγετοῦμεθα ἐκυνηγέτεισθε ἐκυνηγέτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπεὶ δὲ Κίννασ καὶ Μάριοσ κρατήσαντεσ εὐθὺσ ἦσαν ἔνδηλοι κατιόντεσ οὐκ ἐπ’ ἀγαθῷ τῆσ πατρίδοσ, ἐπ’ ἀναιρέσει δ’ ἄντικρυσ καὶ ὀλέθρῳ τῶν ἀρίστων, οἱ μέν ἐγκαταληφθέντεσ ἀπέθνῃσκον, ὧν ἦν καὶ ὁ πατὴρ Κράσσου καὶ ὁ ἀδελφόσ, αὐτὸσ δὲ νέοσ ὢν παντάπασι τὸ μέν αὐτίκα δεινὸν ἐξέφυγε, πάντῃ δὲ περιβαλλόμενον ἑαυτὸν αἰσθανόμενοσ καὶ κυνηγετούμενον ὑπὸ τῶν τυράννων τρεῖσ φίλουσ ἀναλαβὼν καὶ θεράποντασ δέκα, τάχει δ’ ὑπερβάλλοντι χρησάμενοσ εἰσ Ἰβηρίαν ἔφυγε, γεγονὼσ πάλαι στρατηγοῦντοσ τοῦ πατρὸσ αὐτόθι καὶ φίλουσ πεποιημένοσ. (Plutarch, chapter 4 1:1)

Synonyms

  1. to hunt

  2. to quest about

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION