Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κολυμβάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κολυμβάω

Structure: κολυμβά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to plunge into the sea

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κολυμβῶ κολυμβᾷς κολυμβᾷ
Dual κολυμβᾶτον κολυμβᾶτον
Plural κολυμβῶμεν κολυμβᾶτε κολυμβῶσιν*
SubjunctiveSingular κολυμβῶ κολυμβῇς κολυμβῇ
Dual κολυμβῆτον κολυμβῆτον
Plural κολυμβῶμεν κολυμβῆτε κολυμβῶσιν*
OptativeSingular κολυμβῷμι κολυμβῷς κολυμβῷ
Dual κολυμβῷτον κολυμβῴτην
Plural κολυμβῷμεν κολυμβῷτε κολυμβῷεν
ImperativeSingular κολύμβᾱ κολυμβᾱ́τω
Dual κολυμβᾶτον κολυμβᾱ́των
Plural κολυμβᾶτε κολυμβώντων, κολυμβᾱ́τωσαν
Infinitive κολυμβᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
κολυμβων κολυμβωντος κολυμβωσα κολυμβωσης κολυμβων κολυμβωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κολυμβῶμαι κολυμβᾷ κολυμβᾶται
Dual κολυμβᾶσθον κολυμβᾶσθον
Plural κολυμβώμεθα κολυμβᾶσθε κολυμβῶνται
SubjunctiveSingular κολυμβῶμαι κολυμβῇ κολυμβῆται
Dual κολυμβῆσθον κολυμβῆσθον
Plural κολυμβώμεθα κολυμβῆσθε κολυμβῶνται
OptativeSingular κολυμβῴμην κολυμβῷο κολυμβῷτο
Dual κολυμβῷσθον κολυμβῴσθην
Plural κολυμβῴμεθα κολυμβῷσθε κολυμβῷντο
ImperativeSingular κολυμβῶ κολυμβᾱ́σθω
Dual κολυμβᾶσθον κολυμβᾱ́σθων
Plural κολυμβᾶσθε κολυμβᾱ́σθων, κολυμβᾱ́σθωσαν
Infinitive κολυμβᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κολυμβωμενος κολυμβωμενου κολυμβωμενη κολυμβωμενης κολυμβωμενον κολυμβωμενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκολύμβων ἐκολύμβᾱς ἐκολύμβᾱν*
Dual ἐκολυμβᾶτον ἐκολυμβᾱ́την
Plural ἐκολυμβῶμεν ἐκολυμβᾶτε ἐκολύμβων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκολυμβώμην ἐκολυμβῶ ἐκολυμβᾶτο
Dual ἐκολυμβᾶσθον ἐκολυμβᾱ́σθην
Plural ἐκολυμβώμεθα ἐκολυμβᾶσθε ἐκολυμβῶντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀλλὰ καὶ ὣσ ὕφαλοι κολυμβηταὶ τὰσ σχοίνουσ αὐτοῖσ ὑπέτεμνον. (Arrian, Anabasis, book 2, chapter 21 6:2)
  • ἔγωγε, ὅτι οἱ κολυμβηταί. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 335:1)
  • τόν τε Δόριον ποταμόν, συμφερόμενον τῷ περιτειχίσματι καὶ πολλὰ τοῖσ Νομαντίνοισ χρήσιμον ἔσ τε ἀγορᾶσ κομιδὴν καὶ διαπομπὴν ἀνδρῶν, ὅσοι κατ’ αὐτὸν κολυμβηταί τε καὶ σκάφεσι μικροῖσ ἐλάνθανον, ἢ ἱστίοισ, ὅτε λάβρον εἰή τὸ πνεῦμα, ἐβιάζοντο, ἢ κώπαισ κατὰ τὸ ῥεῦμα, ζεῦξαι μὲν οὐκ ἐδύνατο πλατὺν ὄντα καὶ πάνυ ῥοώδη, φρούρια δὲ ἀντὶ γεφύρασ αὐτῷ δύο περιθεὶσ ἀπήρτησε καλῳδίοισ δοκοὺσ μακρὰσ ἐξ ἑκατέρου φρουρίου, καὶ ἐσ τὸ πλάτοσ τοῦ ποταμοῦ μεθῆκεν, ἐχούσασ ἐμπεπηγότα πυκνὰ ξίφη τε καὶ ἀκόντια. (Appian, The Foreign Wars, chapter 15 2:2)
  • καὶ πρῶτον μὲν τὰ κοῖλα καὶ τὰσ χαράδρασ ἐπλήρωσεν ὑπελθὼν ὑποβρύχιοσ, ὥσπερ οἱ ὕφαλοι κολυμβηταὶ, τρέψασ εἰσ τὸ κάτω τὰ πρῶτα τῆσ ἀναβάσεωσ· (Aristides, Aelius, Orationes, 33:4)

Synonyms

  1. to plunge into the sea

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION