Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κοιμάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κοιμάω κοιμήσω ἐκοίμησα κεκοίμημαι ἐκοιμήθην

Structure: κοιμά (Stem) + ω (Ending)

Etym.: kei=mai

Sense

  1. put to sleep, lull

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κοιμῶ κοιμᾷς κοιμᾷ
Dual κοιμᾶτον κοιμᾶτον
Plural κοιμῶμεν κοιμᾶτε κοιμῶσιν*
SubjunctiveSingular κοιμῶ κοιμῇς κοιμῇ
Dual κοιμῆτον κοιμῆτον
Plural κοιμῶμεν κοιμῆτε κοιμῶσιν*
OptativeSingular κοιμῷμι κοιμῷς κοιμῷ
Dual κοιμῷτον κοιμῴτην
Plural κοιμῷμεν κοιμῷτε κοιμῷεν
ImperativeSingular κοίμᾱ κοιμᾱ́τω
Dual κοιμᾶτον κοιμᾱ́των
Plural κοιμᾶτε κοιμώντων, κοιμᾱ́τωσαν
Infinitive κοιμᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
κοιμων κοιμωντος κοιμωσα κοιμωσης κοιμων κοιμωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κοιμῶμαι κοιμᾷ κοιμᾶται
Dual κοιμᾶσθον κοιμᾶσθον
Plural κοιμώμεθα κοιμᾶσθε κοιμῶνται
SubjunctiveSingular κοιμῶμαι κοιμῇ κοιμῆται
Dual κοιμῆσθον κοιμῆσθον
Plural κοιμώμεθα κοιμῆσθε κοιμῶνται
OptativeSingular κοιμῴμην κοιμῷο κοιμῷτο
Dual κοιμῷσθον κοιμῴσθην
Plural κοιμῴμεθα κοιμῷσθε κοιμῷντο
ImperativeSingular κοιμῶ κοιμᾱ́σθω
Dual κοιμᾶσθον κοιμᾱ́σθων
Plural κοιμᾶσθε κοιμᾱ́σθων, κοιμᾱ́σθωσαν
Infinitive κοιμᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κοιμωμενος κοιμωμενου κοιμωμενη κοιμωμενης κοιμωμενον κοιμωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κοιμήσω κοιμήσεις κοιμήσει
Dual κοιμήσετον κοιμήσετον
Plural κοιμήσομεν κοιμήσετε κοιμήσουσιν*
OptativeSingular κοιμήσοιμι κοιμήσοις κοιμήσοι
Dual κοιμήσοιτον κοιμησοίτην
Plural κοιμήσοιμεν κοιμήσοιτε κοιμήσοιεν
Infinitive κοιμήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κοιμησων κοιμησοντος κοιμησουσα κοιμησουσης κοιμησον κοιμησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κοιμήσομαι κοιμήσει, κοιμήσῃ κοιμήσεται
Dual κοιμήσεσθον κοιμήσεσθον
Plural κοιμησόμεθα κοιμήσεσθε κοιμήσονται
OptativeSingular κοιμησοίμην κοιμήσοιο κοιμήσοιτο
Dual κοιμήσοισθον κοιμησοίσθην
Plural κοιμησοίμεθα κοιμήσοισθε κοιμήσοιντο
Infinitive κοιμήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κοιμησομενος κοιμησομενου κοιμησομενη κοιμησομενης κοιμησομενον κοιμησομενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κοιμηθήσομαι κοιμηθήσῃ κοιμηθήσεται
Dual κοιμηθήσεσθον κοιμηθήσεσθον
Plural κοιμηθησόμεθα κοιμηθήσεσθε κοιμηθήσονται
OptativeSingular κοιμηθησοίμην κοιμηθήσοιο κοιμηθήσοιτο
Dual κοιμηθήσοισθον κοιμηθησοίσθην
Plural κοιμηθησοίμεθα κοιμηθήσοισθε κοιμηθήσοιντο
Infinitive κοιμηθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κοιμηθησομενος κοιμηθησομενου κοιμηθησομενη κοιμηθησομενης κοιμηθησομενον κοιμηθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκοίμων ἐκοίμᾱς ἐκοίμᾱν*
Dual ἐκοιμᾶτον ἐκοιμᾱ́την
Plural ἐκοιμῶμεν ἐκοιμᾶτε ἐκοίμων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκοιμώμην ἐκοιμῶ ἐκοιμᾶτο
Dual ἐκοιμᾶσθον ἐκοιμᾱ́σθην
Plural ἐκοιμώμεθα ἐκοιμᾶσθε ἐκοιμῶντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκοίμησα ἐκοίμησας ἐκοίμησεν*
Dual ἐκοιμήσατον ἐκοιμησάτην
Plural ἐκοιμήσαμεν ἐκοιμήσατε ἐκοίμησαν
SubjunctiveSingular κοιμήσω κοιμήσῃς κοιμήσῃ
Dual κοιμήσητον κοιμήσητον
Plural κοιμήσωμεν κοιμήσητε κοιμήσωσιν*
OptativeSingular κοιμήσαιμι κοιμήσαις κοιμήσαι
Dual κοιμήσαιτον κοιμησαίτην
Plural κοιμήσαιμεν κοιμήσαιτε κοιμήσαιεν
ImperativeSingular κοίμησον κοιμησάτω
Dual κοιμήσατον κοιμησάτων
Plural κοιμήσατε κοιμησάντων
Infinitive κοιμήσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κοιμησᾱς κοιμησαντος κοιμησᾱσα κοιμησᾱσης κοιμησαν κοιμησαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκοιμησάμην ἐκοιμήσω ἐκοιμήσατο
Dual ἐκοιμήσασθον ἐκοιμησάσθην
Plural ἐκοιμησάμεθα ἐκοιμήσασθε ἐκοιμήσαντο
SubjunctiveSingular κοιμήσωμαι κοιμήσῃ κοιμήσηται
Dual κοιμήσησθον κοιμήσησθον
Plural κοιμησώμεθα κοιμήσησθε κοιμήσωνται
OptativeSingular κοιμησαίμην κοιμήσαιο κοιμήσαιτο
Dual κοιμήσαισθον κοιμησαίσθην
Plural κοιμησαίμεθα κοιμήσαισθε κοιμήσαιντο
ImperativeSingular κοίμησαι κοιμησάσθω
Dual κοιμήσασθον κοιμησάσθων
Plural κοιμήσασθε κοιμησάσθων
Infinitive κοιμήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κοιμησαμενος κοιμησαμενου κοιμησαμενη κοιμησαμενης κοιμησαμενον κοιμησαμενου
Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκοιμήθην ἐκοιμήθης ἐκοιμήθη
Dual ἐκοιμήθητον ἐκοιμηθήτην
Plural ἐκοιμήθημεν ἐκοιμήθητε ἐκοιμήθησαν
SubjunctiveSingular κοιμήθω κοιμήθῃς κοιμήθῃ
Dual κοιμήθητον κοιμήθητον
Plural κοιμήθωμεν κοιμήθητε κοιμήθωσιν*
OptativeSingular κοιμηθείην κοιμηθείης κοιμηθείη
Dual κοιμηθείητον κοιμηθειήτην
Plural κοιμηθείημεν κοιμηθείητε κοιμηθείησαν
ImperativeSingular κοιμήθητι κοιμηθήτω
Dual κοιμήθητον κοιμηθήτων
Plural κοιμήθητε κοιμηθέντων
Infinitive κοιμηθῆναι
Participle MasculineFeminineNeuter
κοιμηθεις κοιμηθεντος κοιμηθεισα κοιμηθεισης κοιμηθεν κοιμηθεντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπότισαν δὲ τὸν πατέρα αὐτῶν οἶνον ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ, καὶ εἰσελθοῦσα ἡ πρεσβυτέρα ἐκοιμήθη μετὰ τοῦ πατρὸσ αὐτῆσ ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ, καὶ οὐκ ᾔδει ἐν τῷ κοιμηθῆναι αὐτὸν καὶ ἐν τῷ ἀναστῆναι. (Septuagint, Liber Genesis 19:33)
  • ἐπότισαν δὲ καὶ ἐν τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ τὸν πατέρα αὐτῶν οἶνον, καὶ εἰσελθοῦσα ἡ νεωτέρα ἐκοιμήθη μετὰ τοῦ πατρὸσ αὐτῆσ, καὶ οὐκ ᾔδει ἐν τῷ κοιμηθῆναι αὐτὸν καὶ ἀναστῆναι. (Septuagint, Liber Genesis 19:35)
  • εἶπε δὲ αὐτῷ Ἀβιμέλεχ. τί τοῦτο ἐποίησασ ἡμῖν̣ μικροῦ ἐκοιμήθη τισ ἐκ τοῦ γένουσ μου μετὰ τῆσ γυναικόσ σου, καὶ ἐπήγαγεσ ἂν ἐφ̓ ἡμᾶσ ἄγνοιαν. (Septuagint, Liber Genesis 26:10)
  • καὶ ἀπήντησε τόπῳ καὶ ἐκοιμήθῃ ἐκεῖ. ἔδυ γὰρ ὁ ἥλιοσ. καὶ ἔλαβεν ἀπὸ τῶν λίθων τοῦ τόπου, καὶ ἔθηκε πρὸσ κεφαλῆσ αὐτοῦ καὶ ἐκοιμήθη ἐν τῷ τόπῳ ἐκείνῳ. (Septuagint, Liber Genesis 28:11)

Synonyms

  1. put to sleep

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION