Ancient Greek-English Dictionary Language

κεραυνόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κεραυνόω κεραυνώσω

Structure: κεραυνό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to strike with thunderbolts

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεραυνῶ κεραυνοῖς κεραυνοῖ
Dual κεραυνοῦτον κεραυνοῦτον
Plural κεραυνοῦμεν κεραυνοῦτε κεραυνοῦσιν*
SubjunctiveSingular κεραυνῶ κεραυνοῖς κεραυνοῖ
Dual κεραυνῶτον κεραυνῶτον
Plural κεραυνῶμεν κεραυνῶτε κεραυνῶσιν*
OptativeSingular κεραυνοῖμι κεραυνοῖς κεραυνοῖ
Dual κεραυνοῖτον κεραυνοίτην
Plural κεραυνοῖμεν κεραυνοῖτε κεραυνοῖεν
ImperativeSingular κεραύνου κεραυνούτω
Dual κεραυνοῦτον κεραυνούτων
Plural κεραυνοῦτε κεραυνούντων, κεραυνούτωσαν
Infinitive κεραυνοῦν
Participle MasculineFeminineNeuter
κεραυνων κεραυνουντος κεραυνουσα κεραυνουσης κεραυνουν κεραυνουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεραυνοῦμαι κεραυνοῖ κεραυνοῦται
Dual κεραυνοῦσθον κεραυνοῦσθον
Plural κεραυνούμεθα κεραυνοῦσθε κεραυνοῦνται
SubjunctiveSingular κεραυνῶμαι κεραυνοῖ κεραυνῶται
Dual κεραυνῶσθον κεραυνῶσθον
Plural κεραυνώμεθα κεραυνῶσθε κεραυνῶνται
OptativeSingular κεραυνοίμην κεραυνοῖο κεραυνοῖτο
Dual κεραυνοῖσθον κεραυνοίσθην
Plural κεραυνοίμεθα κεραυνοῖσθε κεραυνοῖντο
ImperativeSingular κεραυνοῦ κεραυνούσθω
Dual κεραυνοῦσθον κεραυνούσθων
Plural κεραυνοῦσθε κεραυνούσθων, κεραυνούσθωσαν
Infinitive κεραυνοῦσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεραυνουμενος κεραυνουμενου κεραυνουμενη κεραυνουμενης κεραυνουμενον κεραυνουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεραυνώσω κεραυνώσεις κεραυνώσει
Dual κεραυνώσετον κεραυνώσετον
Plural κεραυνώσομεν κεραυνώσετε κεραυνώσουσιν*
OptativeSingular κεραυνώσοιμι κεραυνώσοις κεραυνώσοι
Dual κεραυνώσοιτον κεραυνωσοίτην
Plural κεραυνώσοιμεν κεραυνώσοιτε κεραυνώσοιεν
Infinitive κεραυνώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κεραυνωσων κεραυνωσοντος κεραυνωσουσα κεραυνωσουσης κεραυνωσον κεραυνωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεραυνώσομαι κεραυνώσει, κεραυνώσῃ κεραυνώσεται
Dual κεραυνώσεσθον κεραυνώσεσθον
Plural κεραυνωσόμεθα κεραυνώσεσθε κεραυνώσονται
OptativeSingular κεραυνωσοίμην κεραυνώσοιο κεραυνώσοιτο
Dual κεραυνώσοισθον κεραυνωσοίσθην
Plural κεραυνωσοίμεθα κεραυνώσοισθε κεραυνώσοιντο
Infinitive κεραυνώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεραυνωσομενος κεραυνωσομενου κεραυνωσομενη κεραυνωσομενης κεραυνωσομενον κεραυνωσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἤριπε δ’, ὡσ ὅτε τισ δρῦσ ἤριπεν ἢ ὅτε πεύκη ἠλίβατοσ, πληγεῖσα Διὸσ ψολόεντι κεραυνῷ· (Hesiod, Shield of Heracles, Book Sh. 38:6)
  • "οὐ γὰρ Ἀσκληπιὸσ καὶ Διόνυσοσ κεραυνῷ; (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 5:4)
  • βάλλε, ὦ Ζεῦ, εἴ μοι καὶ κεραυνῷ πληγῆναι εἵμαρται, καὶ σὲ οὐδὲν αἰτιάσομαι τῆσ πληγῆσ, ἀλλὰ τὴν Κλωθὼ τὴν διὰ σοῦ τιτρώσκουσαν οὐδὲ γὰρ τὸν κεραυνὸν αὐτὸν φαίην ἂν αἴτιον μοι γενέσθαι τοῦ τραύματοσ. (Lucian, Juppiter confuatus, (no name) 15:3)
  • καί μιν ἔπεμψε πατήρ ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἐπαρωγόν καὶ πάλιν ἐσ Διὸσ εἶσι Διὸσ βληθεῖσα κεραυνῷ. (Lucian, Alexander, (no name) 40:4)
  • προειπὼν δὲ διὰ χρησμοῦ περὶ αὑτοῦ ὅτι ζῆσαι εἵμαρται αὐτῷ ἔτη πεντήκοντα καὶ ἑκατόν, εἶτα κεραυνῷ βληθέντα ἀποθανεῖν, οἰκτίστῳ τέλει οὐδὲ ἑβδομήκοντα ἔτη γεγονὼσ ἀπέθανεν, ὡσ Ποδαλειρίου υἱὸσ διασαπεὶσ τὸν πόδα μέχρι τοῦ βουβῶνοσ καὶ σκωλήκων ζέσασ· (Lucian, Alexander, (no name) 59:1)

Synonyms

  1. to strike with thunderbolts

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION