Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κεραυνόω

ο-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: κεραυνόω κεραυνώσω

Structure: κεραυνό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to strike with thunderbolts

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεραυνῶ κεραυνοῖς κεραυνοῖ
Dual κεραυνοῦτον κεραυνοῦτον
Plural κεραυνοῦμεν κεραυνοῦτε κεραυνοῦσιν*
SubjunctiveSingular κεραυνῶ κεραυνοῖς κεραυνοῖ
Dual κεραυνῶτον κεραυνῶτον
Plural κεραυνῶμεν κεραυνῶτε κεραυνῶσιν*
OptativeSingular κεραυνοῖμι κεραυνοῖς κεραυνοῖ
Dual κεραυνοῖτον κεραυνοίτην
Plural κεραυνοῖμεν κεραυνοῖτε κεραυνοῖεν
ImperativeSingular κεραύνου κεραυνούτω
Dual κεραυνοῦτον κεραυνούτων
Plural κεραυνοῦτε κεραυνούντων, κεραυνούτωσαν
Infinitive κεραυνοῦν
Participle MasculineFeminineNeuter
κεραυνων κεραυνουντος κεραυνουσα κεραυνουσης κεραυνουν κεραυνουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεραυνοῦμαι κεραυνοῖ κεραυνοῦται
Dual κεραυνοῦσθον κεραυνοῦσθον
Plural κεραυνούμεθα κεραυνοῦσθε κεραυνοῦνται
SubjunctiveSingular κεραυνῶμαι κεραυνοῖ κεραυνῶται
Dual κεραυνῶσθον κεραυνῶσθον
Plural κεραυνώμεθα κεραυνῶσθε κεραυνῶνται
OptativeSingular κεραυνοίμην κεραυνοῖο κεραυνοῖτο
Dual κεραυνοῖσθον κεραυνοίσθην
Plural κεραυνοίμεθα κεραυνοῖσθε κεραυνοῖντο
ImperativeSingular κεραυνοῦ κεραυνούσθω
Dual κεραυνοῦσθον κεραυνούσθων
Plural κεραυνοῦσθε κεραυνούσθων, κεραυνούσθωσαν
Infinitive κεραυνοῦσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεραυνουμενος κεραυνουμενου κεραυνουμενη κεραυνουμενης κεραυνουμενον κεραυνουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεραυνώσω κεραυνώσεις κεραυνώσει
Dual κεραυνώσετον κεραυνώσετον
Plural κεραυνώσομεν κεραυνώσετε κεραυνώσουσιν*
OptativeSingular κεραυνώσοιμι κεραυνώσοις κεραυνώσοι
Dual κεραυνώσοιτον κεραυνωσοίτην
Plural κεραυνώσοιμεν κεραυνώσοιτε κεραυνώσοιεν
Infinitive κεραυνώσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κεραυνωσων κεραυνωσοντος κεραυνωσουσα κεραυνωσουσης κεραυνωσον κεραυνωσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κεραυνώσομαι κεραυνώσει, κεραυνώσῃ κεραυνώσεται
Dual κεραυνώσεσθον κεραυνώσεσθον
Plural κεραυνωσόμεθα κεραυνώσεσθε κεραυνώσονται
OptativeSingular κεραυνωσοίμην κεραυνώσοιο κεραυνώσοιτο
Dual κεραυνώσοισθον κεραυνωσοίσθην
Plural κεραυνωσοίμεθα κεραυνώσοισθε κεραυνώσοιντο
Infinitive κεραυνώσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεραυνωσομενος κεραυνωσομενου κεραυνωσομενη κεραυνωσομενης κεραυνωσομενον κεραυνωσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκεραύνουν ἐκεραύνους ἐκεραύνουν*
Dual ἐκεραυνοῦτον ἐκεραυνούτην
Plural ἐκεραυνοῦμεν ἐκεραυνοῦτε ἐκεραύνουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκεραυνούμην ἐκεραυνοῦ ἐκεραυνοῦτο
Dual ἐκεραυνοῦσθον ἐκεραυνούσθην
Plural ἐκεραυνούμεθα ἐκεραυνοῦσθε ἐκεραυνοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐδόκει δὲ καὶ τὸ δαιμόνιον προσημαίνειν τὰ πρασσόμενα σεισμοῖσ καὶ κεραυνοῖσ καὶ φάσμασιν. (Plutarch, Cicero, chapter 14 3:1)
  • ἐβλήθη δὲ καὶ κεραυνοῖσ δυσὶν ὁ χῶροσ οὗ στρατοπεδεύειν ἔμελλεν. (Plutarch, chapter 19 4:1)
  • ἐπεὶ δὲ ἔγνωσαν ἑαλωκότεσ ἰσχυρὰν καὶ ἄφυκτον ἅλωσιν, ἄλλα τε προθεσπίσαι πολλὰ τῶν μελλόντων καὶ τὸν ἐπὶ τοῖσ κεραυνοῖσ ἐκδιδάξαι καθαρμόν, ὃσ ποιεῖται μέχρι νῦν διὰ κρομμύων καὶ τριχῶν καὶ μαινίδων. (Plutarch, Numa, chapter 15 4:3)
  • ἐν δὲ Πάτραισ διατρίβοντοσ αὐτοῦ κεραυνοῖσ ἐνεπρήσθη τὸ Ἡράκλειον· (Plutarch, Antony, chapter 60 2:4)
  • ἐδόκει βάλλεσθαι κεραυνοῖσ ὑπ’ αὐτοῦ τὴν Λακεδαίμονα καὶ φλέγεσθαι πᾶσαν, αὐτὸν δὲ χαίρειν. (Plutarch, chapter 29 1:3)

Synonyms

  1. to strike with thunderbolts

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION