Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κείω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κείω

Structure: κεί (Stem) + ω (Ending)

Etym.: radic. form of kea/zw

Sense

  1. to cleave

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κείω κείεις κείει
Dual κείετον κείετον
Plural κείομεν κείετε κείουσιν*
SubjunctiveSingular κείω κείῃς κείῃ
Dual κείητον κείητον
Plural κείωμεν κείητε κείωσιν*
OptativeSingular κείοιμι κείοις κείοι
Dual κείοιτον κειοίτην
Plural κείοιμεν κείοιτε κείοιεν
ImperativeSingular κείε κειέτω
Dual κείετον κειέτων
Plural κείετε κειόντων, κειέτωσαν
Infinitive κείειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κειων κειοντος κειουσα κειουσης κειον κειοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κείομαι κείει, κείῃ κείεται
Dual κείεσθον κείεσθον
Plural κειόμεθα κείεσθε κείονται
SubjunctiveSingular κείωμαι κείῃ κείηται
Dual κείησθον κείησθον
Plural κειώμεθα κείησθε κείωνται
OptativeSingular κειοίμην κείοιο κείοιτο
Dual κείοισθον κειοίσθην
Plural κειοίμεθα κείοισθε κείοιντο
ImperativeSingular κείου κειέσθω
Dual κείεσθον κειέσθων
Plural κείεσθε κειέσθων, κειέσθωσαν
Infinitive κείεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κειομενος κειομενου κειομενη κειομενης κειομενον κειομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κείσω κείσεις κείσει
Dual κείσετον κείσετον
Plural κείσομεν κείσετε κείσουσιν*
OptativeSingular κείσοιμι κείσοις κείσοι
Dual κείσοιτον κεισοίτην
Plural κείσοιμεν κείσοιτε κείσοιεν
Infinitive κείσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κεισων κεισοντος κεισουσα κεισουσης κεισον κεισοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κείσομαι κείσει, κείσῃ κείσεται
Dual κείσεσθον κείσεσθον
Plural κεισόμεθα κείσεσθε κείσονται
OptativeSingular κεισοίμην κείσοιο κείσοιτο
Dual κείσοισθον κεισοίσθην
Plural κεισοίμεθα κείσοισθε κείσοιντο
Infinitive κείσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κεισομενος κεισομενου κεισομενη κεισομενης κεισομενον κεισομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓κειον έ̓κειες έ̓κειεν*
Dual ἐκείετον ἐκειέτην
Plural ἐκείομεν ἐκείετε έ̓κειον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκειόμην ἐκείου ἐκείετο
Dual ἐκείεσθον ἐκειέσθην
Plural ἐκειόμεθα ἐκείεσθε ἐκείοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὐ μὴν ἀλλὰ τοῖσ πολλοῖσ ἐνήρμοττε, τοῦτο μὲν ἑκάστου τῶν πολιτῶν τοὔνομα λέγων ἀπὸ στόματοσ, τοῦτο δὲ κριτὴν ἀσφαλῆ περὶ τὰ συμβόλαια παρέχων ἑαυτόν, ὥστε που καὶ πρὸσ Σιμωνίδην τὸν Κεῖον εἰπεῖν, αἰτούμενόν τι τῶν οὐ μετρίων παρ’ αὐτοῦ στρατηγοῦντοσ, ὡσ οὔτ’ ἐκεῖνοσ ἂν γένοιτο ποιητὴσ ἀγαθὸσ ᾄδων παρὰ μέλοσ οὔτ’ αὐτὸσ ἀστεῖοσ ἄρχων παρὰ νόμον χαριζόμενοσ. (Plutarch, , chapter 5 4:3)
  • πολίτῃ μὲν ἐμῷ τε καὶ σῷ, Πεισιστράτου δὲ ὑεῖ τοῦ ἐκ Φιλαϊδῶν, Ἱππάρχῳ, ὃσ τῶν Πεισιστράτου παίδων ἦν πρεσβύτατοσ καὶ σοφώτατοσ, ὃσ ἄλλα τε πολλὰ καὶ καλὰ ἔργα σοφίασ ἀπεδείξατο, καὶ τὰ Ὁμήρου ἔπη πρῶτοσ ἐκόμισεν εἰσ τὴν γῆν ταυτηνί, καὶ ἠνάγκασε τοὺσ ῥαψῳδοὺσ Παναθηναίοισ ἐξ ὑπολήψεωσ ἐφεξῆσ αὐτὰ διιέναι, ὥσπερ νῦν ἔτι οἵδε ποιοῦσιν, καὶ ἐπ’ Ἀνακρέοντα τὸν Τήιον πεντηκόντορον στείλασ ἐκόμισεν εἰσ τὴν πόλιν, Σιμωνίδην δὲ τὸν Κεῖον ἀεὶ περὶ αὑτὸν εἶχεν, μεγάλοισ μισθοῖσ καὶ δώροισ πείθων· (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 20:5)
  • ἀλλὰ καὶ Ἱππίασ ὁ Ἠλεῖοσ ‐ οἶμαι δὲ καὶ πρόδικον τὸν Κεῖον ‐ καὶ ἄλλοι πολλοὶ καὶ σοφοί. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 37:1)
  • ἀκόλαστον γὰρ ἄν τινα λέγοι Σιμωνίδην ὁ Πρόδικοσ καὶ οὐδαμῶσ Κεῖον. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 273:2)

Synonyms

  1. to cleave

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION