Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διακεάζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διακεάζω διακεάσω

Structure: δια (Prefix) + κεάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to cleave asunder

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακεάζω διακεάζεις διακεάζει
Dual διακεάζετον διακεάζετον
Plural διακεάζομεν διακεάζετε διακεάζουσιν*
SubjunctiveSingular διακεάζω διακεάζῃς διακεάζῃ
Dual διακεάζητον διακεάζητον
Plural διακεάζωμεν διακεάζητε διακεάζωσιν*
OptativeSingular διακεάζοιμι διακεάζοις διακεάζοι
Dual διακεάζοιτον διακεαζοίτην
Plural διακεάζοιμεν διακεάζοιτε διακεάζοιεν
ImperativeSingular διακέαζε διακεαζέτω
Dual διακεάζετον διακεαζέτων
Plural διακεάζετε διακεαζόντων, διακεαζέτωσαν
Infinitive διακεάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διακεαζων διακεαζοντος διακεαζουσα διακεαζουσης διακεαζον διακεαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακεάζομαι διακεάζει, διακεάζῃ διακεάζεται
Dual διακεάζεσθον διακεάζεσθον
Plural διακεαζόμεθα διακεάζεσθε διακεάζονται
SubjunctiveSingular διακεάζωμαι διακεάζῃ διακεάζηται
Dual διακεάζησθον διακεάζησθον
Plural διακεαζώμεθα διακεάζησθε διακεάζωνται
OptativeSingular διακεαζοίμην διακεάζοιο διακεάζοιτο
Dual διακεάζοισθον διακεαζοίσθην
Plural διακεαζοίμεθα διακεάζοισθε διακεάζοιντο
ImperativeSingular διακεάζου διακεαζέσθω
Dual διακεάζεσθον διακεαζέσθων
Plural διακεάζεσθε διακεαζέσθων, διακεαζέσθωσαν
Infinitive διακεάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διακεαζομενος διακεαζομενου διακεαζομενη διακεαζομενης διακεαζομενον διακεαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακεάσω διακεάσεις διακεάσει
Dual διακεάσετον διακεάσετον
Plural διακεάσομεν διακεάσετε διακεάσουσιν*
OptativeSingular διακεάσοιμι διακεάσοις διακεάσοι
Dual διακεάσοιτον διακεασοίτην
Plural διακεάσοιμεν διακεάσοιτε διακεάσοιεν
Infinitive διακεάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διακεασων διακεασοντος διακεασουσα διακεασουσης διακεασον διακεασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διακεάσομαι διακεάσει, διακεάσῃ διακεάσεται
Dual διακεάσεσθον διακεάσεσθον
Plural διακεασόμεθα διακεάσεσθε διακεάσονται
OptativeSingular διακεασοίμην διακεάσοιο διακεάσοιτο
Dual διακεάσοισθον διακεασοίσθην
Plural διακεασοίμεθα διακεάσοισθε διακεάσοιντο
Infinitive διακεάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διακεασομενος διακεασομενου διακεασομενη διακεασομενης διακεασομενον διακεασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεκέαζον διεκέαζες διεκέαζεν*
Dual διεκεάζετον διεκεαζέτην
Plural διεκεάζομεν διεκεάζετε διεκέαζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεκεαζόμην διεκεάζου διεκεάζετο
Dual διεκεάζεσθον διεκεαζέσθην
Plural διεκεαζόμεθα διεκεάζεσθε διεκεάζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to cleave asunder

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION