Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταπολεμέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταπολεμέω καταπολεμήσω

Structure: κατα (Prefix) + πολεμέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to war down, to exhaust by war, subdue completely, reduce, to attempt to subdue

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπολεμῶ καταπολεμεῖς καταπολεμεῖ
Dual καταπολεμεῖτον καταπολεμεῖτον
Plural καταπολεμοῦμεν καταπολεμεῖτε καταπολεμοῦσιν*
SubjunctiveSingular καταπολεμῶ καταπολεμῇς καταπολεμῇ
Dual καταπολεμῆτον καταπολεμῆτον
Plural καταπολεμῶμεν καταπολεμῆτε καταπολεμῶσιν*
OptativeSingular καταπολεμοῖμι καταπολεμοῖς καταπολεμοῖ
Dual καταπολεμοῖτον καταπολεμοίτην
Plural καταπολεμοῖμεν καταπολεμοῖτε καταπολεμοῖεν
ImperativeSingular καταπολέμει καταπολεμείτω
Dual καταπολεμεῖτον καταπολεμείτων
Plural καταπολεμεῖτε καταπολεμούντων, καταπολεμείτωσαν
Infinitive καταπολεμεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπολεμων καταπολεμουντος καταπολεμουσα καταπολεμουσης καταπολεμουν καταπολεμουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπολεμοῦμαι καταπολεμεῖ, καταπολεμῇ καταπολεμεῖται
Dual καταπολεμεῖσθον καταπολεμεῖσθον
Plural καταπολεμούμεθα καταπολεμεῖσθε καταπολεμοῦνται
SubjunctiveSingular καταπολεμῶμαι καταπολεμῇ καταπολεμῆται
Dual καταπολεμῆσθον καταπολεμῆσθον
Plural καταπολεμώμεθα καταπολεμῆσθε καταπολεμῶνται
OptativeSingular καταπολεμοίμην καταπολεμοῖο καταπολεμοῖτο
Dual καταπολεμοῖσθον καταπολεμοίσθην
Plural καταπολεμοίμεθα καταπολεμοῖσθε καταπολεμοῖντο
ImperativeSingular καταπολεμοῦ καταπολεμείσθω
Dual καταπολεμεῖσθον καταπολεμείσθων
Plural καταπολεμεῖσθε καταπολεμείσθων, καταπολεμείσθωσαν
Infinitive καταπολεμεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπολεμουμενος καταπολεμουμενου καταπολεμουμενη καταπολεμουμενης καταπολεμουμενον καταπολεμουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπολεμήσω καταπολεμήσεις καταπολεμήσει
Dual καταπολεμήσετον καταπολεμήσετον
Plural καταπολεμήσομεν καταπολεμήσετε καταπολεμήσουσιν*
OptativeSingular καταπολεμήσοιμι καταπολεμήσοις καταπολεμήσοι
Dual καταπολεμήσοιτον καταπολεμησοίτην
Plural καταπολεμήσοιμεν καταπολεμήσοιτε καταπολεμήσοιεν
Infinitive καταπολεμήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπολεμησων καταπολεμησοντος καταπολεμησουσα καταπολεμησουσης καταπολεμησον καταπολεμησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπολεμήσομαι καταπολεμήσει, καταπολεμήσῃ καταπολεμήσεται
Dual καταπολεμήσεσθον καταπολεμήσεσθον
Plural καταπολεμησόμεθα καταπολεμήσεσθε καταπολεμήσονται
OptativeSingular καταπολεμησοίμην καταπολεμήσοιο καταπολεμήσοιτο
Dual καταπολεμήσοισθον καταπολεμησοίσθην
Plural καταπολεμησοίμεθα καταπολεμήσοισθε καταπολεμήσοιντο
Infinitive καταπολεμήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπολεμησομενος καταπολεμησομενου καταπολεμησομενη καταπολεμησομενης καταπολεμησομενον καταπολεμησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεπολέμουν κατεπολέμεις κατεπολέμειν*
Dual κατεπολεμεῖτον κατεπολεμείτην
Plural κατεπολεμοῦμεν κατεπολεμεῖτε κατεπολέμουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεπολεμούμην κατεπολεμοῦ κατεπολεμεῖτο
Dual κατεπολεμεῖσθον κατεπολεμείσθην
Plural κατεπολεμούμεθα κατεπολεμεῖσθε κατεπολεμοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τῆσ γὰρ ἐν τοῖσ ὅπλοισ τόλμησ ὑφιέμενοσ, ὡσ γνώμῃ καὶ προνοίᾳ καταπολεμήσων τὸν Ἀννίβαν, αὐτὸσ ἡττημένοσ τούτοισ καὶ κατεστρατηγημένοσ ἐφαίνετο. (Plutarch, Fabius Maximus, chapter 7 2:2)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION